“หมอผิงมีเบอร์ญาติของคนไข้ไหมครับ ถ้ามีก็ลองโทรดู ผมว่าน่าจะติดต่อได้”
ท้ายประโยคของวชิรวิชญ์เริ่มแปร่งๆ และเขาก็เหมือนกับนั่งนิ่งไม่ได้แล้ว เพราะร้อนรุ่ม
“จริงด้วยค่ะ ผิงก็ลืมไปเลย”
ผกากรองระบายยิ้มพึงพอใจ เมื่อเห็นเม็ดเหงื่อขึ้นตามไรผมบนหน้าผากของวชิรวิชญ์
อีกนิดเดียว...
อีกนิดเดียวก็จะสำเร็จแล้ว...
ผกากรองลุกขึ้น และเดินไปหย่อนกายลงนั่งบนตักแข็งแรงของวชิรวิชญ์โดยพละการ ชายหนุ่มตกใจ พยายามผลัก แต่หล่อนกอดคอเอาไว้แน่น
“ผิงรักหมออาร์มนะคะ รักมาก...”
หล่อนพยายามนัวเนีย พยายามที่จะจูบ แต่ชายหนุ่มก็หันหน้าหนี ผกากรองจึงจูบได้แค่ที่แก้มสากเท่านั้น
“อย่าทำแบบนี้หมอผิง ผมมีภรรยาแล้ว”
วชิรวิชญ์พยายามเข้มแข็ง แต่ตอนนี้ร่างกายของเขามันร้อนมาก
นี่เขาเป็นอะไรไปนะ
หรือว่า?
ชายหนุ่มมองไปที่แก้วน้ำดื่ม ก่อนจะกัดฟันถามผกากรองออกมา
“หมอผิงใส่อะไรในน้ำให้ผมดื่ม”
ผกากรองที่กำลังซุกไซ้ซอกคอข
