นิวารินนั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่บนเตียงขนาดห้าฟุตภายในห้องพักของวชิรวิชญ์ ในขณะที่เจ้าของห้องสุดหล่อกำลังอาบน้ำอยู่
มือเล็กประสานกันอยู่บนตัก บีบกันแน่น เพราะตอนนี้ในอกของหล่อนเต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย
โดยเฉพาะความสับสน...
แอ๊ดดด...
ประตูห้องน้ำถูกเปิดกว้างออก พร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาของวชิรวิชญ์ที่โผล่ออกมา
“มีอะไรเหรอคะพี่หมอ”
“พี่รบกวนนิวหยิบผ้าขนหนูให้พี่หน่อยได้ไหมครับ พี่ลืมหยิบเข้ามาน่ะครับ”
“อ้อ ได้ค่ะพี่หมอ”
หล่อนกระวีกระวาดลงจากเตียง พุ่งตัวไปหยิบผ้าขนหนูสีขาว และนำไปยื่นให้เขาที่ปากประตูห้องน้ำที่เปิดแง้มเอาไว้เพียงเล็กน้อย
“ผ้าขนหนูค่ะพี่หมอ”
คนที่โผล่ออกมาแค่ใบหน้าและช่วงลำคอนิดหน่อยระบายยิ้ม
“พี่ยังอาบน้ำไม่เสร็จ นิวช่วยเอาเข้ามาแขวนไว้ในห้องน้ำให้พี่หน่อยได้ไหมค
