การรับอากาศยามเช้าแบบนี้รู้สึกสดชื่นสุด ๆ ทำให้อารมณ์ของฉันดีพร้อมจัดการทำลูกกับสามี ไม่รู้ว่าระหว่างทำตอนเช้ากับทำตอนกลางคืนอะไรจะได้ประสิทธิภาพมากกว่ากัน แต่ทำตอนไหนก็ทำเถอะ มันจะไปยากอะไรก็แค่ทำลูก!
ว่าแต่ตอนนี้เขามองฉันอยู่ไหมนะ เขามองฉันอยู่หรือ...อ่านหนังสือ
“เฮียหลิง” หมดความอดทนแล้วโว้ย!
ทันทีที่หันกลับไปมองทางที่เฮียหลิงนั่งอยู่จากอารมณ์ดี ๆ ความหงุดหงิดใจก็พุ่งสูงถึงขีดสุด อุตส่าห์ฟูลเทิร์นโชว์ความสวยขนาดนี้แต่สามีฉันกลับนั่งอ่านหนังสือหน้าตาเฉย ยกแก้วชาจิบไม่สนใจกันเลย!
“....” เจ้าของชื่อละสายตาจากหนังสือขึ้นมาสบตากับฉันตามเสียงเรียก
“ดื่มชารับยามเช้าเป็นคนแก่เลย”
“ว่าป๊าเหรอ”
“หมิงหมายถึงเฮีย! มานี่เลย ลุกมานี่” มือเล็กแย่งเอาหนังสือออกจากมือวางลงบนโต๊ะข้างแก้วชา แล้วออกดึงคนตัวโตให้ลุกขึ้นยืนเดินตามตัวเองกลับเข้าไปในห้อง ซึ่งเฮียหลิงก็ยอมเดินตามเข้ามาแต่โดยดีไม่แสดงอากา
