วันนี้ญาดามาทำงานวันสุดท้ายก่อนจะถึงวันแต่งงานของเธอกับดนัยในอีกสามวันข้างหน้า สถานที่จัดงานคือบ้านของดนัยแขกที่เชิญมีเพียงญาติผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายคนสนิทและนักธุรกิจคุ้นเคยไม่กี่คน
ทันที่ก้าวเท้าออกมาจากห้องผ่าตัดญาดาก็รีบมองนาฬิกาจากมือถือแล้วพบว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะหนึ่งทุ่มแล้วซึ่งใกล้จะได้เวลาที่นัดหมายกับดนัยไว้ว่าจะไปทานมื้อเย็นด้วยกัน ญาดาจัดการถอดชุดที่ใช้ในการผ่าตัดลงถังขยะก่อนจะเดินออกมาข้างนอกด้วยสีหน้าที่หมองเศร้าไม่เหมือนคนที่กำลังจะเตรียมตัวเป็นเจ้าสาวเลยสักนิด
“ตื่นเต้นไหมคะคุณหมอ”
พยาบาลรุ่นน้องอย่างพยาบาลนุ๊กที่เดินมาพร้อมกับญาดาเอ่ยขึ้นและดูว่าเธอจะตื่นเต้นกว่าญาดาเสียอีก
“ตื่นเต้นอะไรหรอ”
ญาดาถามพยาบาลรุ่นน้องอย่างไม่ทันได้คิด ตลอดเวลาเกือบหนึ่งเดือนนอกจากไปวัดตัวตัดชุดญาดาแทบไม่ได้ทำอะไรทุกอย่างดนัยเป็นคนจัดการทั้งหมดแม้กระทั่งดอกไม้ เค้กแต่งงานกระทั่งของชำร่
