“หนูนาโกรธฉัน” เอ่ยถามหยั่งเชิงออกไป และสิ่งที่ได้รับจากหญิงสาวก็คืออาการหันหน้าหนีไปอีกทาง ไม่ยอมสบสายตากัน พร้อมกับใบหน้าที่งอง้ำลง
“ไม่ค่ะ ก็นาง่ายอย่างที่คุณแดนพูดจริงๆ นาจะโกรธคุณเดนทำไม นาต้องขอบคุณคุณแดนสิคะถึงจะถูกที่ทำให้นารู้ตัว" แดเนียลหัวเราะออกมาเบาๆ ในลำคอ คลายวงแขนออกจากเอวคอด พร้อมทั้งจับร่างบางลงนั่งข้างกัน หนูนาจึงตั้งท่าจะขยับออก แต่แดเนียลก็พูดดักเอาไว้ได้ทัน
“ถ้าขยับหนีแม้แต่เซนเดียวฉันจะจับนากินทั้งคืนไม่ให้หลับให้นอน ไม่เชื่อก็ลองดู” และคำขู่ของแดเนียลก็ทำให้ใบหน้าของหนูนางอง้ำลงมากกว่าเดิม สะบัดหน้าหันมองไปทางอื่นไม่ได้ขยับตัวถอยห่างไปแต่อย่างใด เพราะรู้ว่านั้นไม่ใช่แค่คำขู่แต่เขาจะทำในจริงๆ ว่าเธอขืนยังดื้อรั้นไม่ฟังคำสั่งเขา
เมื่อเห็นอีกคนนั่งนิ่งเชื่อฟังคำสั่งแต่ใบหน้าก็ยังงอง้ำเพราะกำลังงอน แดเนียลก็ยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู ขยับตัวหันไปหาหญิงสาวยื่นมือไปดึงผ้า
