“สวัสดีหนูนา” เสียงทักทายอย่างเป็นกันเองดังขึ้นหน้าโต๊ะทำงาน
เรียกให้หญิงสาวที่กำลังเตรียมเอกสารให้แดเนียลใช้คุยกับลูกค้าต้องละสายตาจากเอกสารตรงหน้าขึ้นมอง พร้อมกับส่งยิ้มไปให้ชายหนุ่มและยกมือไหว้สวัสดีอย่างนอบน้อม
“สวัสดีค่ะ คุณภูมิ วันนี้ไม่ออกไปดูงานข้างนอกเหรอคะ” คนถูกถามส่งยิ้มกลับมาให้รู้สึกเอ็นดูหญิงสาวในความมีสัมมาคารวะนอบน้อมถ่อมตน เจอกันวันแรกยังไงวันนี้หญิงสาวก็ยังคงเป็นเหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยน
“ไม่อะ วันนี้มีลูกค้าจะเข้ามาคุยงานกับไอ้แดนพี่ก็เลยต้องอยู่ด้วย แล้วนี่ลูกค้ามาหรือยัง”
“ยังค่ะ”
“แม่กับน้องเป็นยังไงสบายดีไหม” คำถามแสนธรรมดาของภูมิที่เอ่ยถามออกมากลับทำให้หนูนารู้สึกซาบซึ้งในน้ำใจที่ชายหนุ่มมีให้ วันแรกเขาดีกับเธอยังไงวันนี้เขาก็ดีกับเธอไม่เปลี่ยน
ย้อนไปเหตุการณ์วันที่หนูนาเข้ามาเผชิญโลกกว้างในเมืองหลวงวันแรก จากเด็กสาวต่างจังหวัดที่ไม่ค่อยได้ออกไปไหนไกลบ้าน เมื่อต
