สามปีผ่านไป
หญิงสาวใบหน้าสวยหวานในชุดเดรสสีขาวแขนตุ๊กตา ความยาวแค่เข่า ก้มลงจูบแก้มใส ๆ ของเด็กน้อยบนเตียงเด็กเบา ๆ
“ เดี๋ยวแม่จะรีบกลับมานะ คนเก่งของแม่ ” เธอกระซิบเบา ๆ ที่ข้างหูผู้เป็นลูกชายวัยขวบแปดเดือนที่หลับปุ๋ย ก่อนจะหันกลับมายิ้มให้ผู้หญิงสองคนที่นั่งอยู่ในห้องด้วย
“ เดี๋ยววุ้นจะรีบกลับมานะจ๊ะ ต้องรีบเอาเอกสารไปให้คุณรามก่อน ฝากเจ้าตัวแสบด้วยน้าพี่พลอย ป้าจันดี ”
“ โธ่หนูวุ้น จะต้องมาฝากมาฝังอะไรกันเล่า วุ้นเป็นเจ้านายแล้วพี่ก็อยู่ในฐานะพี่เลี้ยงของคุณหนูวรุตม์ มันเป็นหน้าที่ที่ของพี่อยู่แล้ว วุ้นเองนั่นแหละที่หาเวลาไปพักผ่อน ข้างนอกบ้าง ”
“ จริงของนังพลอยมันนะวุ้น ชีวิตแกน่ะลำบากมามากแต่เล็กจนใหญ่ อยากไปไหนก็ไปเถอะ ไปเดินช็อปปิ้งหรือไม่ก็ไปพาคุณรามหาอะไรอร่อย ๆ กินก็ได้ ” ป้าจันดีพูดบ้าง
“ จริง หาเวลาสวีทกันเถอะ คุณ
