เที่ยงคืนครึ่ง เลยเวลานอนมามากแล้ว แต่วุ้นหวานยังคงจ้องเพดานอยู่อย่างนั้น ข่มตานอนเช่นไรก็ไม่หลับ อาจเป็นเพราะว่าตอนกลางวันเธอนอนพักผ่อนไปมากเหลือเกินหลังกลับจากโรงพยาบาล กานต์ติดรถมาส่ง มีสายโทรศัพท์โทรเข้าที่เขาไม่ยอมรับต่อหน้า เดินออกไปกดรับที่นอกห้อง ก่อนจะกลับเข้ามาบอกว่าต้องรีบกลับเพื่อเตรียมตัวไปเรียนในวันพรุ่งนี้ แล้วผลุนผลันออกไปเลย ก็ว่าจะไม่คิดมาก แต่มันก็อดคิดไม่ได้กับอาการแปลก ๆ ของเขา แต่สิ่งที่ทำให้เธอไม่สามารถข่มตาลงได้นั้นใช่จะเป็นเพียงเรื่องของกานต์เท่านั้น เรื่องใหญ่กว่าคือเรื่องของคุณรามต่างหาก ! เขากำลังทำให้เธอสับสน กิริยาอาการและคำพูดวันนี้คล้ายกับว่าเขากำลังหึงเธอ หึง งั้นเหรอ ? เขาจะหึงเธอได้อย่างไรในเมื่อทั้งคู่ไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่มีสถานะให้แก่กัน สิ่งที่เกิดขึ้นคือความใคร่ที่มีแอลกอฮอล์เป็