มุกระวีอุทานเพราะเขาดูดดึงอย่างแรง แต่ถึงเธอร้องออกไปแบบนั้นคนมัวเมาในรสจูบก็ไม่ยอมหยุด ยังเฝ้าวนเวียน ซุกไซร้ใบหน้ากับซอกคอตักตวงชิมความหวานจนร่างบอบบางสะท้านเฮือกไม่รู้กี่ครั้ง
มุกระวีกัดปากแน่น กลั้นเสียงครางที่อาจจะหลุดออกมาได้ทุกเมื่อ การปลุกเร้าอย่างช่ำชองของเขากำลังทำให้เธอหวามไหวเหมือนคนกำลังจะจมน้ำและต้องการหาหลักยึด
ฟาริสจูบเก่ง จูบอย่างรู้จุดที่ควรจูบ รู้ว่าตรงไหนเป็นจุดอ่อนไหวสำหรับผู้หญิง เขาฝากรอยสีแดงระเรื่อไว้ที่ต้นคอ แล้วก็ลากปากลงมาตามร่องอก “ฉันคิดถึงเธอที่สุด”
“ไม่นะคะ มันจะไม่เกิดขึ้น” มุกระวีทั้งดิ้นทั้งผลักเธอไม่อยากเป็นนางบำเรอของชีคหนุ่มที่มีว่าทีราชินีรออยู่แล้วเขาใช้มือกระชากสาบเสื้อออกจนขาดออกจากกัน เพราะต้องการให้มันหลุดพ้นออกไปจากสายตา
“อย่านะ” มุกระวีร้องห้ามด้วยความตกใจ เขาเป็นบ้าอะไรมาฉีกทึ้งเสื้อผ้า แต่เธอก็เข้าใจในวินาทีถัดมา เมื่อสบตากับคนหล่อที่มีแต
