เช้าวันใหม่
นาราภัทรตื่นขึ้นมาด้วยความอ่อนเพลีย เพราะพสุธาแทบไม่ปล่อยให้เธอได้พักร่างกาย เธอเพิ่งรู้วันนี้นี่เองว่าพสุธาเป็นคนที่หื่นมาก นาราภัทรได้แต่แอบมองใบหน้าหล่อเหลาที่กำลังนอนหลับตาพริ้มด้วยความรักล้นปริ่ม
เธอยอมรับในนาทีนี้นี่เองว่า เธอตกหลุมรักผู้ชายคนนี้อย่างถอนตัวไม่ขึ้น นาราภัทรไม่กล้าเอ่ยปากบอกเขาออกไป ด้วยกลัวว่าเขาจะขบขันเพราะเขาก็ไม่เคยเอ่ยคำว่ารักกับเธอ เขาอาจจะมองเธอเป็นแค่เพียงนางบำเรอก็ได้ เบื่อเมื่อไหร่ก็โยนทิ้งไปเมื่อนั้น
นาราภัทรทำได้แค่เพียง เก็บเกี่ยวความสุขจากสิ่งเล็กๆน้อยๆที่พสุธามอบให้ เผื่อว่าวันหนึ่งเธอไม่ได้อยู่กับเขาแล้ว เธอจะใช้ความสุขช่วงนี้หล่อเลี้ยงชีวิตของเธอต่อไปได้ นาราภัทรพยายามตัดความคิดเหล่านี้ออกจากสมอง แล้วเตรียมตัวจะลุกไปอาบน้ำ
แต่มือหนาของพสุธาก็มาคว้าเอวบางของนาราภัทรไว้
" ว้าย!!! ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่คะ " นาราภัทรอุทานด้วยความตกใจ
" ก็ต
