โรงพยาบาลเอสเอ็นซี
นาราภัทรถูกนำตัวเข้าไปในห้องฉุกเฉินเพื่อทำการตรวจอย่างเร่งด่วน พสุธาเดินไปมาอยู่หน้าห้องตรวจราวกับหนูติดจั่น ความกังวลปกคลุมอยู่ทั่วใบหน้าหล่อเหลาอย่างปิดไม่มิด
เวลาที่เข้าไปตรวจผ่านไปช้าๆในความรู้สึกของพสุธา เขาอยากรู้เหลือเกินว่านาราภัทรเป็นอะไร พสุธาจึงทำได้เพียงแต่เดินไปมาเพื่อระบายความเครียดที่เกิดขึ้นจากความเป็นห่วง
เจษจอดรถเรียบร้อยแล้วจึงเดินมาอยู่เป็นเพื่อนเจ้านายหนุ่ม เขามองเจ้านายด้วยความเป็นห่วง นี่เจ้านายของเขาคงรักนาราภัทรอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นคงไม่มีท่าทีแบบนี้
การรอคอยสิ้นสุดลงเมื่อคุณหมอสูงวัยเดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน แล้วตรงเข้ามาหาพสุธา
" คุณคือญาติของคุณนาราภัทรหรือเปล่าครับ" นายแพทย์วัยกลางคนเอ่ยถามขึ้นมา
" ใช่ครับ" พสุธารีบตอบออกไปอย่างร้อนรน " อาการของภรรยาผมเป็นอย่างไรบ้างครับ" แล้วพสุธาก็ถามต่อออกไปทันที
" ผมขอแสดงความดีใจด้วยนะครับ ภรรยา
