สองเดือนผ่านไป
นาราภัทรกำลังขายของอยู่ที่หน้าบ้านเช่นเคย คุณดารารัตน์เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า เมื่อมีความรู้สึกว่าลูกค้ายืนอยู่ตรงหน้า นาราภัทรจึงเงยหน้าขึ้นมองด้วยรอยยิ้ม คนที่อยู่ตรงหน้าทำให้เธอตกใจเป็นอย่างมาก นาราภัทรรีบยกมือไหว้ด้วยความเงอะงะทำอะไรไม่ถูก
คุณดารารัตน์พยักหน้ารับด้วยสีหน้าเรียบเฉย แล้วเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็น
" ฉันขอคุยด้วยหน่อย " คุณดารารัตน์กล่าวพลางเดินนำนาราภัทรเข้าไปในบ้านราวกับว่าบ้านนี้เป็นของเธอเอง
นาราภัทรจึงรีบเดินตามเข้าไปด้วยความร้อนรน เพราะเธอไม่รู้ว่าคุณดารารัตน์มาพบเธอด้วยจุดประสงค์ใด
คุณดารารัตน์นั่งลงที่โซฟา นาราภัทรจึงนั่งลงที่ด้านล่าง คุณดารารัตน์ลอบมองด้วยความพอใจกับความอ่อนน้อมถ่อมตนของนาราภัทร
" บ้านช่องสะอาดดีนี่นา" คุณดารารัตน์เอ่ยชมด้วยความจริงใจ
" ขอบคุณค่ะ" นาราภัทรเอ่ยออกมาเสียงเบา
" เป็นยังไงบ้าง " คุณดารารัตน์เอ่ยถามด้วยความเมตตา
"
