เช้าวันใหม่
นาราภัทรตื่นขึ้นมาด้วยตวามรู้สึกปวดเมื่อเนื้อตัวไปหมด ในขณะที่มือหนาของพสุธายังโอบอยู่ที่เอวบางของเธอ นาราภัทรสะกิดพสุธาให้ลุกขึ้นเนื่องจากตอนนี้สายมากแล้ว
พสุธาลืมตาขึ้นมาด้วยความสุขอันล้นปริ่มที่ได้รับจากเรือนร่างบางเมื่อคืน แล้วก็โอบเอวบางไว้ด้วยความรู้สึกทะนุถนอม
" เมียจ๋า ยังเช้าอยู่เลย " พสุธาเอ่ยออกมาด้วยความง่วง
นาราภัทรเขินอายกับสรรพนามที่เขาใช้เรียกเธอ แต่เธอก็ต้องรีบปลุกเขา เพื่อที่ทั้งคู่จะได้รีบเดินทางกลับไปยังคาสิโน
" ลุกขึ้นได้แล้วค่ะ ทำขี้เซาเป็นเด็กเลย " นาราภัทรพยายามพยุงลำตัวของพสุธาให้ลุกขึ้นนั่ง
พสุธายอมลุกตามคำสั่งของนาราภัทรแต่โดยดี เพียงไม่นานก็มีเสียงตะโกนเรียกออกมาจากข้างนอกกระท่อมก็ดังเข้ามา
" คุณตื่นกันหรือยัง " เสียงนายหวินสามีนางเหย๋มาตะโกนเรียกคนทั้งคู่ที่กระท่อม
พสุธารีบลุกเดินออกไปข้างนอก เพื่อสนทนากับนายหวิน โดยที่นาราภัทรนั่งรอข้างในก
