และแล้วก็เป็นไปตามที่เธียรต้องการ สองแม่ลูกไม่ได้รู้เท่าทันแผนการของเขา ชายหนุ่มแกล้งเป่ายิ่งฉุบแพ้เด็กหญิงพาฝัน ก่อนที่เขาจะให้สัญญากับเด็กน้อย
“ข้าวสวยครับ ลุงแพ้หนูแล้ว หนูอยากได้อะไรครับ” เธียรเอ่ยถามเด็กน้อยด้วยความรักและเอ็นดู ไม่ว่าเด็กน้อยจะอยากได้อะไร เขาก็จะหาให้เด็กน้อยทุกสิ่งที่เด็กน้อยต้องการ
“ข้าวสวยอยากได้เตียงนอนที่มีสองชั้นค่ะ ชั้นบนข้าวสวยจะให้น้องตุ๊กตานอนค่ะ” เด็กน้อยรีบบอกถึงความฝันที่เธอต้องการมาตลอด โดยที่ผู้เป็นมารดาไม่อาจรู้ เพราะเด็กน้อยไม่กล้าบอก ด้วยกลัวว่ามารดาจะไม่มีเงินซื้อให้
“ไม่เอาลูก อย่าไปรบกวนลุงเขา และที่สำคัญห้องเราไม่มีที่วางเตียงนอนหรอกค่ะ แค่เดินก็แทบจะชนกันแล้วลูก” อกพาขวัญจะแตก บุตรสาวของเธอตอนนี้ไปไกลเกินควบคุมได้แล้ว
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ถ้าห้องมันแคบก็ไปอยู่บ้านลุงกันนะ” เธียรเอ่ยอย่างเจ้าเล่ห์
“ไปอยู่ได้เหรอคะ” เด็กน้อยตาวาวด้วยความดีใจ
“
