คืนร้ายกลายรัก

โลกกลม

หลังจากที่พาขวัญออกไปจากห้อง ชายหนุ่มก็ตื่นเกือบสิบโมงเช้า เขาควานหาร่างบางที่ตนเองก่ายกอดมาตลอดทั้งคืน แต่สุดท้ายก็ไร้แม้เงา เขาลืมตาขึ้นมามองหาเธอ เขาไม่พบเธอแต่อย่างใด ป่านนี้เธอคงไปแล้ว เขาตั้งใจว่าจะรับผิดชอบเธอ เพราะเธอบริสุทธิ์เกินกว่าที่เขาจะย่ำยีเธอแล้วทิ้งไป เขาจะไปตามหาเธอได้ที่ไหน ในเมื่อเขาไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อของเธอ

ชายหนุ่มแต่งตัวด้วยความเร่งรีบ ก่อนที่เขาจะออกไปเก้าอี้ที่เขาเคยพบเธอ แต่ก็ไม่มีแม้แต่วี่แววของหญิงสาว เขาเดินตามหาเธออยู่นาน แต่ก็คว้าน้ำเหลว ชายหนุ่มจึงยอมตัดใจ หากว่าเขากับเธอมีวาสนาร่วมกัน เขากับเธอคงได้เจอกันอีกครั้ง

ห้าปีต่อมา...

พาขวัญในวัยยี่สิบเจ็ดปี เธอขาดการติดต่อจากครอบครัว เนื่องจากบิดาของเธอรับไม่ได้ที่หญิงสาวท้องไม่มีพ่อ ซึ่งมันสร้างความอับอายให้กับครอบครัวเธอเป็นอย่างมาก ส่วนมารดาของเธอนั้น ด้วยความแต่เป็นคนรุ่นก่อน เมื่อสามีสั่งให้ทำเช่นนั้น นางก็ต้องทำ แต่ก็ยังมีแอบติดต่อกับพาขวัญเป็นครั้งคราว แต่สองสามปีมานี้ มารดาก็ขาดการติดต่อไป อาจจะเพราะท่านเปลี่ยนเบอร์ใหม่ และท่านก็คงลืมโทรบอกเธอ

ในคราแรกพาขวัญรู้สึกเจ็บปวดเป็นอย่างมาก เมื่อครอบครัวที่ควรจะยืนข้างเธอเวลาที่เธอมีปัญหา กลับตัดขาดเธอทันที ทำให้หญิงสาวเคว้งคว้าง แต่เพราะกำลังใจน้อยๆ ที่กำลังเริ่มเติบโตในครรภ์ของเธอ ทำให้พาขวัญสู้ชีวิตจนมาถึงทุกวันนี้ได้

“คุณแม่ขา ข้าวสวยอยากไปกินสเวนเซ่นส์ค่ะ ตังเมมาเล่าให้ข้าวสวยฟัง ตังเมบอกว่าอร่อยมาก ข้าวสวยไม่เคยกิน ข้าวสวยอยากลองกินค่ะคุณแม่” เด็กหญิงพาฝันเอ่ยกับผู้เป็นมารดา เพราะเพื่อนที่โรงเรียนอนุบาลของเธอพึ่งไปทานไอศครีมมา นั่นทำให้พาขวัญถึงกับปาดเหงื่อ เพราะเงินเดือนเดือนนี้แทบจะไม่ชนเดือนเลยด้วยซ้ำ

“เอาเป็นว่าสิ้นเดือนนี้แล้วกันนะคะข้าวสวย เดี๋ยวแม่จะพาข้าวสวยไปกินสเวนเซ่นส์” แม้ว่าจะไม่มี แต่เธอก็ไม่สามารถปล่อยให้บุตรสาวอยู่อย่างอดๆ อยากๆ ได้ เธอคงต้องไปตัดเงินส่วนอื่น แล้วพาบุตรสาวไปที่ร้านสเวนเซ่นส์ตามที่บุตรสาวต้องการ สำหรับคนอื่นมันคงไม่ใช่เรื่องยากที่จะพาบุตรสาวไปทานไอศครีม แต่สำหรับเธอ คนที่เงินเดือนแทบจะไม่ชนเดือน มันกลับกลายเป็นเรื่องยากขึ้นมาทันที