หลังจากที่เพลิงนิลกับเวธัสออกไป ปุริมก็เทเหล้าเพียวๆเติมลงให้แก้ว แล้วยกกระดกทีเดียวจนหมด
กีรติได้แต่ถอนหายใจแล้วตบไหล่มันเบาๆ
“บุหรี่สักมวนดิ๊”
“ปกติมึงไม่สูบนี่”
“ไอ้ติ”
“ครับๆ” น้ำเสียงเหี้ยมของปุริม ทำให้กีรติกุลีกุจอเดินไปหยิบบุหรี่ในเก๊กของเพลิงนิลส่งมาให้มันพร้อมไฟแช็ก
คนที่ห่างหายจากการเป็นสิงห์นักสูบไปหลายปี คีบบุหรี่ขึ้นจุดอย่างชำนาญ พร้อมสูดเอาสารระเหยที่ไม่มีประโยชน์ใดๆเลยเข้าสู่ร่างกาย ก่อนจะปล่อยควันสีเทาจางๆออกมาล่องลอยในอากาศ
กีรติหยิบเอาแก้วเหล้าที่ว่างเปล่าของเพลิงนิล มาเทเหล้าลงไปแล้วยกขึ้นดื่มเป็นเพื่อนปุริม เขาเอนตัวลงไปพิงพนักโซฟาด้วยท่าทีสบายในมือควงแก้วเหล้าไปมา
“ไอ้ปืน กูก็ไม่ได้จะเข้าข้างไอ้เพลิงหรอกนะ แต่ถ้าไอ้เพลิงมันชอบน้องมึงจริงๆก็ไม่เห็นเป็นไรนี่…”
ยังไม่ทันที่กีรติจะพูดจบ ปุริมก็ตวัดสายตามอง
“อย่าพึ่งตาขวางใส่ ฟังกูก่อน”
ปุริมยกบุหรี่ขึ้นสูบ
