ตอนที่2 ของต้องห้าม 2
1706 คำ
เขาสั่งทันทีที่พาปาลีเข้ามาในห้องดีลักซ์รูมของโรงแรมแห่งหนึ่ง น้องสาวเพื่อนเงยหน้ามองเขาสายตาสงสัย
“ทำไม ไม่กล้าแล้วหรือไงเมื่อกี้ยังปากดีอยู่แท้ๆ”
ปาลีขบเม้มริมฝีปาก ก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อยืดสีขาวที่เปียกชุ่มไปด้วยแอลกอฮอล์ หลุดออกไปจากตัว
เพลิงนิลกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอ จากตอนแรกที่ปรามาสไว้ว่าปาลีแบนเหมือนกระดาน ตอนนี้เขาขอถอนคำพูด
ใครจะไปคิดว่ายัยตัวเล็กจะนี่ซ่อนรูปได้ขนาดนี้
ผิวขาวผ่อง เนียนละเอียดราวกับน้ำนม หน้าอกคัพซีขนาดพอดีมือที่มีบาร์เซียสีดำโอบอุ้มเอาไว้ เอวคอดเล็กกับชั้นในสีดำสนิทเมื่อเธอถอดกางเกงด้านนอกตามออกไป
“พี่เพลิง…”
เอ่อ รู้แล้วว่าชื่อเพลิง ตอนนี้เพลิงมันกำลัง‘ลุก’เต็มที่แล้วด้วย
เขากระชากปาลีลงไปยังเตียงนุ่ม แล้วตามขึ้นไปคร่อมร่างบางของเธอเอาไว้ สายตาคมจ้องใบหน้าสวยด้วยความกระหาย ซุกหน้าลงไปยังลำคอขาวรุนแรง
จากที่ตั้งใจจะสั่งสอนปาลีให้หลาบจำ ทว่ากลิ่นหอมกรุ่นจากซอกคอขาวทำให้เพลิงนิลเผลอ
กดริมฝีปากลงไปจูบ
หวาน…
เพลิงนิลไม่แน่ใจว่าตัวเองเมาหรือผิวขาวๆของปาลีหอมหวานจริงๆกันแน่ เขาจึงใช้ลิ้นเลียชิมบริเวณที่ตัวเองฝากรอยจูบไว้
“อื้อ” คนใต้ร่างครางเสียงแผ่ว
กว่าจะรู้ตัว เพลิงนิลก็ซุกไซ้หาต้นตอความหอมหวานน่าหลงใหลจนคอของปาลีเต็มไปด้วยรอยแดง คนมือไวนวดเคล้นที่เต้าอวบตามสัญชาตญาณของนักล่า
มืออีกข้างค่อยๆเกี่ยวชั้นในสีดำเตรียมลากลงไป ทว่าเสียงเรียกของปาลีก็ช่วยดึงสติเขาเอาไว้เสียก่อน
“พี่เพลิง…”
เชี่ย!
เขาไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเลยเถิดมาไกลขนาดนี้ แค่อยากแกล้งสั่งสอนปาลีให้เข้าใจถึงความน่ากลัวของสันดานดิบเพศผู้ แต่สิ่งที่เขากำลังทำมันไกลจากคำว่าสั่งสอนไปมากโข
หากปาลีไม่ดึงสติไว้ เขาก็ไม่แน่ใจว่าจะรั้งสติตัวเองเอาไว้ได้ทัน
เพราะไม่ว่าจะจูบจะลูบตรงไหนก็หอมกรุ่นนุ่มมือ ราวกับต้องมนต์สะกด
เพลิงนิลถอนหน้าออกจากซอกคอขาวของปาลี จ้องมองคนใต้ร่างด้วยสายตาคมกริบ
“เข้าใจหรือยัง ว่าผู้ชายเวลาเ****นมันก็เอาได้หมดนั่นแหละ”
หญิงสาวเม้มริมฝีปากเล็กน้อยช้อนตากลมขึ้นมองอย่างดื้อรั้น
“แล้วพี่เพลิง เ****นหรือเปล่า”
ไม่ทันไรก็เผยนิสัยเสียออกมาให้หงุดหงิดใจอีก แทนที่จะกลัวและสำนึกได้กลับท้าทายเขาด้วยสายตา
ปาลีคงกู่ไม่กลับแล้ว เพลิงนิลจนปัญญา เขาตั้งใจทิ้งปาลีไว้ที่นี่แล้วออกไปหาสาวๆสักคนมาช่วยจัดการเพลิงที่กำลังลุกจนปวดประท้วงอยู่ในกางเกง
แต่ทว่ายังไม่ทันที่เพลิงนิลจะได้ทำตามความคิด สองมือเล็กของคนใต้ร่างก็ยกขึ้นมาคล้องลำคอแกร่งรั้งมันเอาไว้
“พี่เพลิง…”
เพลิงนิลมองคนใต้ร่าง เลิกคิ้วข้างหนึ่งขึ้นขอคำตอบ
แต่สิ่งที่ได้รับคือริมฝีปากอุ่นที่พุ่งเข้ามาจูบกับปากเขา มือทั้งสองข้างของปาลีล็อกคอเขาไว้แน่นหนาไม่ให้หลบหนี เบียดริมฝีปากเข้ามาแนบชิดจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของกันและกัน
แค่จูบยังทำไม่เป็น แล้วยังจะอวดดี!
เพลิงนิลจัดการสั่งสอนเด็กเอาแต่ใจ ด้วยการกระชากผมยาวของเธอไปด้านหลังเบาๆ ให้ใบหน้าสวยเงยขึ้นเล็กน้อย สอนจูบแบบที่ผู้ใหญ่เขาทำกันด้วยบดขยี้ริมฝีปากนิ่ม เคล้าคลึงรุนแรงจนบวมเจ่อ
ไม่รู้เพราะฤทธิ์สุราหรือความหอมหวานของกลีบปากเย้ายวนนี้กันแน่ เพลิงนิลถึงได้เผลอสอดลิ้นเข้าไปเชยชิมความหวานในโพรงปากน้องสาวเพื่อน ไล่เลาะเกี่ยวกวัดลิ้นคนใต้ร่างอย่างเอาเป็นเอาตาย
“อื้อ…”
เสียงครางหวานประท้วงไม่ได้ช่วยหยุดปากที่กำลังป้อนจูบหนักๆให้เลยสักนิด
คนที่พร่ำบอกตัวเองเช้าค่ำว่าเกลียดน้องสาวเพื่อนกำลังทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม ด้วยการวางมือลงไปขย้ำเต้าอวบอย่างจาบจ้วง
นักล่าที่หลับใหลค่อยๆปลดบาร์เซียแสนเกะกะออกไปอย่างชำนาญ กระนั้นปาลีก็ไม่ได้ขัดขืนหรือรู้สึกตกใจอะไร มือที่เคยคล้องอยู่บนคอเปลี่ยนมาเป็นขยุ้มเรือนผมหยักศกของเพื่อนพี่ชาย แถมหัวไวเรียนรู้จังหวะที่จะจูบตอบอีกฝ่ายด้วยความเร่าร้อน
“อ่า…”
ทั้งแอลกอฮอล์ที่เร่งเร้าความกระหายอยาก บวกกับเสียงครางกระเส่าของคนใต้ร่างที่ยินยอมพร้อมใจ ส่งผลให้เพลิงนิลก็จัดการกินตับร่างปวกเปียกที่นอนยั่วยวนจนลืมไปเลยว่า
เธอคือของต้องห้าม!
จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าบทรักแสนเร่าร้อนของเขาและเธอมันจบลงตอนไหน
พอรู้ตัวอีกทีเขาก็ตื่นขึ้นมาในสภาพเปลือยเปล่าโดยมีน้องสาวเพื่อนนอนอยู่ข้างๆในสภาพไม่ต่างกัน
ใบหน้าคมเครียดขึงขึ้นทันที เมื่อเห็นคราบเลือดสีแดงเป็นดวงๆเปรอะเปื้อนอยู่บนผ้าปูที่นอน จากที่ไม่ค่อยมั่นใจสักเท่าไหร่เพราะทั้งเมาและมันกับกิจกรรมเข้าจังหวะจนไม่รู้ตัวเลยว่า
ตัวเองได้เปิดซิงน้องสาวของเพื่อนสนิทไปเรียบร้อยแล้ว
ได้ยินเสียงจากนรกเรียกหาอยู่ไกลๆ
ผวัะ!
“โอ๊ย!”
แรงฟาดบริเวณศีรษะเรียกสติที่เผลอคิดถึงคืนพลาดพลั้งให้กลับมาอยู่กับปัจจุบัน ส่วนเจ้าของฝ่ามือไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นพี่ชายของผู้หญิงที่เพลิงนิลพึ่งไปเปิดซิงมา
“นั่งเหม่อหาพ่อมึงเหรอ กูถามว่านั่งเครียดเรื่องอะไร”
‘เรื่องที่กูพึ่งฟันน้องมึงมาไง ไอ้เหี้ย!’
เพลิงนิลตอบอยู่ในใจ
“เอ้า ยังจะมาจ้องหน้ากูอีก มึงไหวไหมไอ้เพลิง”
“ไม่มีเรื่องอะไรทั้งนั้นแหละ กูก็ดื่มของกูปกติ”
เรื่องอะไรเพลิงนิลจะหาวันมรณาให้กับตัวเอง บุคลิกปุริมดูเฉิ่มๆเฉื่อยๆแต่ความจริงมันเป็นเสือห่มหนังแกะ เป็นบุคคลอันตรายกว่าที่ตาเห็น
นอกจากจะฉลาดไอคิวสองร้อยกว่า พูดได้มากกว่าห้าภาษา อีกความสามารถของปุริมคือยิงปืนแม่นจนติดระดับทีมชาติ สมกับที่พ่อแม่มันตั้งชื่อเล่นให้ว่าปืน
ถึงปุริมจะชอบบ่นว่าปาลีนิสัยไม่ดีเป็นเด็กเอาแต่ใจ แต่ความจริงมันหวงน้องสาวยิ่งกว่าจงอางหวงไข่!
อย่างนี้แล้วเพลิงนิลจะกล้าสารภาพได้ยังไงว่าไปเจาะไข่แดงน้องมันมา
“คุยอะไรกันวะ หน้าเครียดกันเชียว”
คนมาใหม่ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นเสี่ยสายเปย์เจ้าของผับที่พวกเขากำลังนั่งดื่มกันอยู่อย่างกีรติ มีสาวทรงโตเดินนวยนาดแนบข้างมาด้วยคนหนึ่ง
“เปล่า มึงเหอะเปลี่ยนไม่ซ้ำหน้าเลยเนาะ”
หมายถึงสาวๆที่มันควงมาในแต่ละคืน เปลี่ยนง่ายเปลี่ยนบ่อยไม่เคยซ้ำพอๆกับถุงยาง
“เป็นห่วงกูเหรอ”
“เปล่า กลัวมึงเป็นเอดส์ตายแล้วพวกกูไม่มีเหล้าฟรีให้กิน”
“ไอ้สัส” ไอ้ตัวดีรีบอวยพร ชูนิ้วกลางยกย่องให้อีกหนึ่ง
“มึงก็ไปว่ามัน เพื่อนพี่แค่แซวเล่นนะครับ” พ่อพระอย่างปุริมบอกกับคู่ควงของกีรติ ฝ่ายนั้นยิ้มรับไม่ถือสา
“น้องแตงโมไปรอพี่ที่ห้องก่อนนะคะ เดี๋ยวพี่ขอคุยกับเพื่อนแป๊บหนึ่งเดี๋ยวตามไป” น้ำเสียงกับสายตากะลิ้มกะเหลี่ยของกีรติทำให้เธอเขินอาย ก่อนจะหอมแก้มเจ้าของผับกระเป๋าหนักฟอดใหญ่ แล้วเดินออกไปรอที่ห้องชั้นบนตามที่เขาบอก
ส่วนปุริมกับเพลิงนิลได้แต่ส่ายหัวอย่างเอือมระอา กีรติมันขึ้นชื่อเรื่องผู้หญิงมาแต่ไหนแต่ไร ฟันสาวไม่ถ้วนเรียกได้ว่าเจ้าชู้โดยสันดาน
“เพราะอย่างนี้ไงมึงถึงจีบน้องเอยไม่ติด” เพลิงนิลสัพยอก
“ไอ้เหี้ยนี่ พูดชื่อยัยนั่นขึ้นมาทำไมวะ คนกำลังอารมณ์ดีๆอยู่” เจ้าของผับทิ้งตัวลงบนโซฟาที่อยู่ไม่ไกลจากสองเกลอที่นั่งอยู่ก่อน ทำหน้าไม่สบอารมณ์พร้อมกับหยิบแก้วเหล้าขึ้นมาบริการตัวเอง
“กูหยอกเล่นนิดเดียวทำของขึ้น ถามจริงๆเถอะที่มึงไม่ชอบน้องมุกนี่เพราะน้องเอยหรือเปล่า”
“แสนรู้จริงนะมึง”
“หึ ไหนๆไอ้เวย์มันก็คืนดีกับมุกแล้ว มึงก็กลับไปจีบน้องเอยต่อสิ ตอนนั้นมึงไม่จีบเขาต่อเพราะเคืองที่มุกบอกเลิกไอ้เวย์นี่”
ถูกจี้ใจจำคนอารมณ์ดีก็เดือดปุดๆ เพลิงนิลขยี้เขาถูกจุด ใช่เมื่อก่อนเขาตามจีบเจ้าเอยเป็นบ้าเป็นหลัง ทว่าพอได้กันคืนเดียวรุ่นน้องคนงามก็สลัดเขาทิ้งไปอย่างไม่ไยดี แถมยังควงหนุ่มรุ่นน้องเย้ยหยันให้เขาเจ็บใจเล่นอีก
ที่กีรติรู้สึกโกรธมุกดามากหลังจากขอเลิกกับเวธัส ส่วนหนึ่งก็มาจากเจ้าเอยเพื่อนของมุกดานั่นแหละ ได้แล้วทิ้งไม่พอยังฝากแผลใจให้เขาจนถึงทุกวันนี้ นึกถึงเรื่องนี้ทีไรตาคมก็จ้องลงไปมองที่เป้ากางเกงตัวเองทุกที
“มาทำเป็นแซวกู อาทิตย์ที่แล้วเด็กที่ร้านบอกว่ามึงหิ้วสาวที่ไหนออกไป” คนถูกแซวกลับหุบยิ้มลงแทบไม่ทัน
กีรติรู้ทันทีว่าเป็นเรื่องจริง อยากรู้จังสาวคนไหนที่ทำให้เพลิงที่ใกล้มอดปะทุขึ้นมาทั้งที่ดับไปเกือบปี
“ลูกน้องมึงนี่ขี้ฟ้องจริงๆ” คนโดนสวนกลับแต่บ่นกระปิดกระปอย แล้วยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มกลบเกลื่อน
“สาวที่ไหนวะไอ้เพลิง”
เสียงถามของปุริมทำเอาเหล้าที่พึ่งยกเข้าไปพุ่งออกมาโดนกีรติที่นั่งอยู่ตรงข้ามบางส่วน
จะสาวที่ไหนล่ะ ก็น้องสาวมึงไงไอ้เวน!
- ผู้เขียน
