“เออ เอาดี ๆ นะโว้ย เอาให้แน่ อย่าทำกูคอหัก” อัสนีเดินสี่ขาไปยืนอยู่ไกลจากกำแพงบ้านพอสมควร ก่อนจะใช้แรงทั้งหมดกระโดดขึ้นไป เขารู้สึกว่าโดนเตะก้นโด่ง
“เฮ้ย ๆ ๆ” อัสนีร้องเสียงหลง ในขณะที่ใบหน้ากำลังจะทิ่มลงบนดิน แต่ร่างเขามันลอยอยู่เหนือพื้นเหมือนโดนเบรก ก่อนจะถูกทิ้งลงบนพื้นแบบไม่ทันตั้งตัว หน้าแนบไปกับพื้นเต็มแรง
“โอ๊ย!” อัสนีร้องเสียงหลงเมื่อใบหน้าดิ่งไปกับพสุธา
“เป็นไงเจ้านาย ท่านี้เอาอยู่ไหมครับ”
“เอาอยู่กับผีมึงสิ มึงเตะกูก้นโด่งไอ้หมาแสบ แถมตอนวางยังวางกูแบบแรง ๆ อีก มึงนี่ตัวดีเลย แกล้งกูตลอด อย่าให้ถึงทีกูบ้าง” คนที่ลุกขึ้นมายืนสี่ขาทำหน้าบึ้งตึง ตอนนี้เขาต้องหัดยืนสี่ขาให้ได้เพราะยืนสองขาไม่ถนัด
“ถ้าไม่มีผมเจ้านายจะเหงา”
“มีแกนี่เมื่อยปากสุด ๆ ไปเลย”
“เจ้านายก็อย่าบ่นมากสิครับ นี่แหละเขาว่าคนแก่”
“แกว่าใครแก่”
“เจ้านายไง ไม่ยอมรับว่าตัวเองแก่หรือไง อายุเท่าไหร่แล้ว แต่
