“ขอบคุณมาก ๆ นะทุกคน ลินสัญญาว่าจะหาย” แม้มันจะริบหรี่แค่ไหน แต่สำหรับเธอแล้วโอกาสรอดแค่น้อยนิดมันก็ทำให้เธอมีความหวัง ในเมื่อทุกคนไม่เคยทิ้งกัน อยู่เคียงข้างกันเช่นนี้
อัสนีพามิรินขึ้นมาอีกครั้งพร้อมขนมถุงใหญ่ เด็กน้อยนั่งเล่นนอนเล่นกับมารดา จัดการป้อนผลไม้ให้ท่านอย่างเอาใจ เพราะคิดถึงเหลือเกิน นาน ๆ จะได้เจอกันสักที จึงไม่อยากห่างมารดาไปไหนอีก
“คุณแม่ต้องหายเร็ว ๆ นะคะ จะได้นอนกอดหนู เล่านิทานให้หนูฟังอีก” เด็กน้อยอยากให้มารดาหายไว ๆ จะได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาอีก และจะได้กลับบ้านพร้อมกัน นั่นทำให้มัสลินมีความสุขมากกว่าหลายวันที่ผ่านมา อาการที่ดีขึ้นนั้นทำให้ทุกคนโล่งใจ ก่อนจะรับคีโมบำบัดอีกครั้ง คนป่วยต้องพักรักษาตัวให้แข็งแรงและกินอาหารที่มีประโยชน์ ทรงสิทธิ์อยู่เฝ้าภรรยาไม่ยอมห่าง งานในไร่เขามอบหมายให้ลูกน้องจัดการ โดยมีอัครา วายุและพายัพคอยช่วยเหลือ ทุกคนคือเพื่อนแท้ที่ไม่เคยทิ้ง
