“เฮียเอสของหนูมิทำอาหารอร่อยแล้วก็ทำอาหารเก่งมากๆ เลยนะคะ” หัทยาคุยกับมิริน ในบรรดาสามหนุ่ม โยธิน อัสนี และพายุ อัสนีทำอาหารเก่งที่สุด แถมยังอร่อยอีกด้วย แต่โยธิน พายุและมิรินก็ทำอาหารเป็น แต่รสมือสู้อัสนีไม่ได้ เขาว่าคนทำอาหารอร่อยมาจากพรสวรรค์ด้วย
“เฮียทำอาหารให้พวกเรากินแต่เด็กค่ะ อยากกินอะไรขอให้บอกเฮีย”
“เก่งมาก ๆ เชียว หนูมิโชคดีทีได้เอียเอสเป็นสามีในอนาคต” หัทยาพูดแล้วอมยิ้ม นั่นทำเอามิรินถึงกับยิ้มเขินกันเลยทีเดียว
“พี่ยาก็ทำอาหารอร่อยค่ะ เฮียโยถือว่าโชคดีที่ได้พี่ยาเป็นศรีภรรยา” เธอเองก็นึกชื่นชมหัทยาไม่น้อย ทั้งสวย ทั้งน่ารัก ทำอาหารก็เก่ง
หลังจากมื้ออาหารค่ำ ทุกคนก็แยกย้ายกันไปทำภารกิจส่วนตัว มิรินนั้นนั่งมองดาวบนท้องฟ้ากว้าง จิตใจของเธอล่องลอยไปไกล ใช่แล้ว เธอกำลังคิดถึงบิดามารดาผู้ล่วงลับไปแล้ว ทุกครั้งที่ได้อยู่คนเดียว เธอมักจะคิดถึงพวกท่าน
“คิดอะไรอยู่ครับ” อัสนีเอ่ย
