“น้าต้องทำยังไง เอสถึงจะเชื่อว่าน้าจะไม่ทำร้ายมิรินอีก”
“ไปบอกความจริงกับอาสิทธิ์ซะ” อัสนีพูดเสียงเหี้ยม
“น้า ฮือ ๆ ๆ ” ดรุณีร้องไห้อย่างหนัก ถ้าเธอทำแบบนั้น เธอก็ต้องถูกทรงสิทธิ์เฉดหัวออกจากบ้านน่ะสิ
“น้ำตาของคุณไม่ได้ช่วยอะไร แล้วจำเอาไว้ด้วยว่าถ้าคุณทำให้มิรินร้องไห้อีกแม้แต่ครั้งเดียว ผมเอาคุณตายแน่” อัสนีเดินหนี ในขณะที่ดรุณีร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด เป็นครั้งแรกที่เธอหวาดกลัวกับสิ่งไม่ดีที่ทำลงไป
“เฮีย...” เสียงของน้องทำให้อัสนีตรงเข้าไปอุ้ม
“ไปบ้านเฮียกัน” อัสนีอุ้มน้องขึ้น ก่อนจะเอาเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าหมีแล้วพามิรินออกจากห้อง เจ้ามูมู่เดินตามมาอย่างเชื่องช้า มันตัวใหญ่ เท้าใหญ่ หน้าใหญ่ เรียกว่าตัวใหญ่กว่าอัสนีเสียด้วยซ้ำ
ดรุณีนั่งร้องไห้อยู่กับพื้น แต่พอเห็นสุนัขตัวใหญ่ที่เดินตามหลังอัสนีออกมา ก็ทำให้เธอผวาจับใจ เจ้ามูมู่เดินผ่านไปเงียบ ๆ มันจะขู่เฉพาะเวลาคิดว่าใครจะมาท
