“กลับเสียมืดค่ำเลยนะยา” โยธินรีบเดินไปรับข้าวของพะรุงพะรังที่เมียรักซื้อมา ดีว่ามีพิมพ์อัปสรคอยดูแลภรรยาและลูกของเขา ทำให้เขาเบาใจไปได้มาก ถ้าไม่อย่างนั้นเขาไม่ปล่อยให้ภรรยาไปกับลูกตามลำพังอย่างแน่นอน
“พอดีซื้อของหลายอย่างค่ะเฮีย ทุกคนกินข้าวกันแล้วเหรอคะ” หัทยาเอ่ยถามด้วยความห่วงใย
“กินกันแล้วครับ แล้วยาล่ะ”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ พอลลี่พาแวะกินก๋วยเตี๋ยวร้านดังเจ้าประจำค่ะ”
พิมพ์อัปสรนั้นยิ่งโตขึ้นยิ่งมีความรับผิดชอบมากขึ้น ทุกคนสามารถพึ่งพิงได้ และถือว่าพิมพ์อัปสรเป็นสมาชิกคนหนึ่งที่ดีของครอบครัว
เมื่อทุกคนแยกย้ายกันไปนอน พายุก็พาเจ้าไข่หวานไปนอนด้วยเพราะมันค่อนข้างติดพายุ ส่วนมิรินก็พาเจ้ามูมู่ไปนอนด้วย เพราะปกติเจ้ามูมู่ก็ติดเธอกับอัสนีมาก
เธอนอนห้องเดียวกับอัสนี คอยดูแลเขา พลิกตัวให้เขาไม่ให้เขาต้องนอนท่าเดียว กลัวจะเป็นแผลกดทับ มีพยาบาลประจำบ้านอีกสองคนสลับเวรกันเฝ้า ถ้ามีอะไรก
