“ไปอาบน้ำครับหนูมิ”
“หนูมิขอนอนก่อน”
“ไม่ได้ครับ นอนทั้งอย่างนี้ไม่ได้”
“ขอนอนนิดเดียว”
“งั้นเฮียอาบให้” พอได้ยินแบบนั้นเด็กสาวก็ลืมตาตื่นขึ้นมาในทันที
“จะให้เฮียอาบให้ว่างั้น”
“เปล่าเสียหน่อยค่ะ” เธอหายง่วงเป็นปลิดทิ้งรีบตะกายร่างลงจากเตียงในทันที
“ตอนเด็ก ๆ เฮียอาบน้ำให้เกือบทุกวัน”
“ตอนนั้นยังเด็กนี่คะ” เธอพูดโต้ตอบกับเขา พลางหยิบชุดนอนและผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำ
อัสนีมองประตูห้องน้ำที่ปิดลงไม่วางตาก่อนที่เขาจะไปอาบน้ำอาบท่าด้วยเหมือนกัน ยิ่งมิรินโตขึ้น เขายิ่งหวงยิ่งห่วง ใจก็กลัวเธอจะไปชอบชายวัยเดียวกัน หลายครั้งที่อัสนีเคยถามตัวเอง คำตอบที่ได้กลับมาคือเขาไม่มีวันยอม!
ร่างสูงเพรียวที่เดินออกมาจากห้องน้ำชะงักเมื่อเห็นความผิดปกติของเตียงนอนกว้าง บางสิ่งบางอย่างเป็นก้อนกลมนูนอยู่บนเตียง
เขาเดินไปดึงผ้าห่มออก ก่อนจะเห็นคนตัวเล็กนอนซุกอยู่บนที่นอนของเขา
“ทำไมไม่นอนห้องตัวเอง”
