“หาทางกลับเข้าร่าง”
“ร่างฉันอยู่ไหน” อัสนีเอ่ยถาม
“นอนอยู่ในห้องพักผู้ป่วย ผมเพิ่งไปเยี่ยมมาเมื่อกี้นี่เอง” มันรีบบอกให้อัสนีคลายใจ เมื่อเห็นสีหน้าท่าทางว่ากำลังเครียดหนัก ที่จู่ ๆ วิญญาณของตัวเองออกจากร่างไปอยู่ในร่างหมา
“ฉันต้องอยู่ในร่างของแกไปอีกนานแค่ไหน”
“อันนี้ผมไม่รู้ แต่ที่รู้ ๆ เจ้านายไม่หาเมียให้ผม”
“มันเกี่ยวอะไรกันวะ” อัสนีงงหนักเมื่อได้ยินเจ้าวิญญาณหมาแสนรู้ของเขาพูดจาตัดพ้อต่อว่า
เออนะ! อยู่ในร่างหมาก็คุยกับหมารู้เรื่อง เห็นวิญญาณหมาด้วย ดีจริงแฮะ เขาประชดหรอกนะ!
“เจ้านาย”
“ว่าไง”
“อยู่ในร่างผมก็ต้องรักษาร่างผมเอาไว้ให้ดี ๆ นะ”
“ตอนนี้ปวดไปหมดทั้งตัวเลย” อัสนีนิ่วหน้า แม้จะอยู่ในร่างเจ้ามูมู่แต่อาการบาดเจ็บของมันส่งผลต่อเขาด้วย เพราะมันคือเลือดเนื้อที่เขาอาศัยอยู่
“อีกไม่กี่วันเจ้านายก็หาย ผมนี่สิ เมียก็ไม่มี ร่างก็ไม่มี ชีวิตไม่มีอะไรดีเลย” เจ้ามูมู่ตัดพ้อชีวิต
