“คืนนี้เจ้านายขอไปนอนห้องเดียวกับหนูมิเลย”
“หน็อย... ทำมารู้ดีอีก”
“แสดงว่าเจ้านายจะไม่ไปนอนเหรอ”
“จะเหลือเหรอ” เจ้ามูมู่กลิ้งไปกลิ้งมาหัวเราะชอบอกชอบใจ
“เจ้านาย”
“อะไร”
“เป็นหมาแล้วรู้สึกยังไง”
“รู้สึกอยากตาย”
“เจ้านายน่ะ เป็นหมาดีจะตายไป รู้สึกอยากตายทำไม”
“ดียังไง”
“ก็ได้เที่ยวเล่นไม่ต้องทำงาน ง่วงก็นอน หิวก็มีอาหารให้กิน เงินก็ไม่ต้องหา”
“อ้อ... ต่อไปฉันจะให้แกไปต้อนม้าในฟาร์มเองทุกวัน”
“ดี ๆ อันนั้นสนุก”
“หือ...” อัสนีครางในใจ
“เจ้านาย”
“อะไรอีกวะ”
“ผมไปก่อนนะ จะไปแอบดูสาวหน่อย”
“จะไสหัวไปไหนก็ไปเถอะ ใครห้ามแก”
“พูดจาหยาบคาย” เจ้ามูมู่หายวับไปกับตา อัสนียังกอดก่ายตักอุ่น ๆ ของมิรินอย่างมีความสุข
“เจ้ามูมู่นอนกับหนูมิไหมคืนนี้” ประโยคของมิรินคือเสียงสวรรค์ชัด ๆ
อัสนีฟังแล้วทำตาใส น้ำลายยืด ตาลอยอย่างมีความสุข จินตนาการไปว่าจะได้นอนกอดสาวอีกครั้ง ถึงวิญญาณจะไม่ได้อย
