ทิชาลืมตานอนเหม่อมองเพดาน เมื่อคืนนี้เธอทำอะไรลงไปกันเนี่ย ไม่อยากเชื่อว่าจะใจกล้าได้ขนาดนั้น
พอหวนคิดถึงภาพเมื่อคืนใบหน้าก็เห่อร้อนขึ้นมา เธอดึงผ้าห่มมาปิดหน้าแล้วกรีดร้องเงียบ ๆ จะมองหน้าเขาติดไหมเนี่ย เล่นยั่วไปซะขนาดนั้น
ว่าแต่ เขาหายไปไหนกัน
เธอกวาดสายตามองรอบห้อง เสื้อผ้าที่เขาและเธอเหวี่ยงไปยังกระจัดกระจายทั่วห้องทว่ากลับไร้ซึ่งคนนอนข้างกายเธอ
"ไปไหนของเขาเนี่ย”
ร่างเปลือยเปล่าหยิบเสื้อคลุมข้างเตียงมาสวมหลวม ๆ เตรียมลุกออกจากที่นอนแต่ก็ต้องตกใจเมื่ออยู่ ๆ เขาก็โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้
"ตื่นแล้วเหรอครับ”
"ว๊ายย! ตกใจหมดเลยค่ะ ไปไหนมาเนี่ย”
"ไปเตรียมอาหารไว้ให้คนขี้เซาครับ”
"ทิชาขี้เซาเพราะใครล่ะคะ”
"โอ๋ ๆ เดี๋ยววันนี้พาไปดำน้ำนะ ไม่งอนนะครับ”
"โอเคค่ะ ไม่งอนก็ได้”
"งั้นไปอาบน้ำนะ จะได้ไปกินข้าวกัน"
ทิชาพยักหน้าอย่างว่าง่าย ก่อนจะก้าวลงเตียงเพื่อไปห้องน้ำ
"ว๊ายย!"
"ทิช
