"ถ้าเจ็บคุณแม่ส่งเสียงบอกผมนะครับ ...สบายขึ้นไหมครับ" ทอยทำกายภาพให้กับแม่ของเบย์ ทำเช่นนี้ตลอดเวลาหกเดือนที่ผ่านมา ทำอย่างสม่ำเสมอ จนพจนีย์มีอาการดีขึ้นตามลำดับ และดีขึ้นมากกว่าที่ทุกคนคาดการณ์ไว้ สามารถ ขยับมือ พยักหน้า และพูดคำง่ายๆ ได้แล้ว และไม่ใช่แค่การทำกายภาพ แต่ทอยช่วยเบย์ดูแลแม่ทุกอย่าง ทั้งอาบน้ำ เปลี่ยนผ้าอ้อม ทำโดยไร้ซึ่งความรังเกียจเปรียบเสมือนแม่ของตนเอง
ขณะดูแลพจนีย์ ทอยก็ทำวิทยานิพนธ์ไปด้วย มีญาติของเบย์มาคอยสับเปลี่ยนยามที่เขากับเบย์ต้องเข้ามหาวิทยาลัยพร้อมกัน และพ่อแม่ของทอยก็แวะเวียนมาเยี่ยมเยียนแม่ของเบย์เป็นประจำในช่วงวันหยุด มาชวนพูดคุยตามประสาคนวัยเดียวกัน ทั้งคู่เข้าใจและพร้อมยืนเคียงข้างลูกชาย เช่นเดียวกับพวกเพื่อนๆ ของทั้งคู่
"วิทยานิพนธ์ของผมผ่านแล้วนะครับ ต่อไปผมก็จะมีเวลาดูแลคุณแม่เต็มที่ ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด อีกแค่หกเดือนผมก็จะได้เข้ารับปริญญา ทำกายภาพเสร็จแ
