พราวมุกนอนซบใบหน้าอยู่บนอกกว้างของชายหนุ่ม แก้มขาวเนียนเห่อร้อนจนแดงก่ำขึ้นมาหลังนึกถึงความเร่าร้อนตลอดทั้งคืนของเราทั้งสอง แถมเธอยังเข้ากับเขาได้ดีมากเสียจนปากร้องเรียกหาสัมผัสรักไม่หยุด
ร่างบอบบางดันตัวลุกขึ้นพร้อมเลื่อนสายตามองหาเสื้อผ้าที่ในตอนนี้แห้งสนิทแล้ว เธอรีบเอี้ยวตัวไปหยิบชั้นในมาสวมใส่อย่างรวดเร็ว ความกระดากอายแผ่ซ่านเมื่อแอบจ้องมองเรือนร่างกำยำเปลือยเปล่าที่สมกับเป็นนายแบบ
ทั้งกล้ามแขน กล้ามหน้าท้อง ล้วนสร้างความเซ็กซี่และแข็งแกร่งจนเธออยากจะใช้มือลูบสัมผัสซิกแพคเรียงตัวสวย
พราวมุกสะบัดหน้าไล่ความคิดน่าเกลียดแบบนั้น หญิงสาวลอบถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะหันหลังแต่งตัว ทว่าอยู่ๆ คนที่คิดว่ากำลังนอนหลับสนิทกลับยกแขนมาโอบเอวเธอแน่นพร้อมนั่งช้อนเกยคางลงบนไหล่บอบบางทางด้านหลัง
“ทำอะไรครับ”
“ฉัน...จะใส่เสื้อผ้า” คนตัวเล็กตอบกลับด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเมื่อคนด้านหลังใช้ริมฝีปากพร
