ตอน โดนพ่อผัวมั่วไปเรื่อย
นิชาในวัยยี่สิบหกปี ก้าวเข้ามาเป็นสะใภ้ในบ้านหลังใหญ่ของครอบครัวภาคิน สามีของเธอได้เพียงหนึ่งเดือน ทุกเช้าภาคินจะออกไปดูแลกิจการขายวัสดุก่อสร้างที่ดำเนินมาตั้งแต่รุ่นปู่ นิชาจะโบกมือลาเขาราวกับภาพวาดอันแสนสุขที่กำลังเริ่มต้นขึ้น
แต่ในความสุขที่สมบูรณ์แบบนั้น มีความจริงบางอย่างที่นิชาต้องเผชิญ นั่นคือการดูแล คุณท่านพงษ์ พ่อสามีของเธอ ท่านป่วยเป็นโรคอัลไซเมอร์ระยะแรกๆ ท่านมักจะหลงๆ ลืมๆ จำเหตุการณ์ปัจจุบันไม่ได้ แต่กลับจดจำอดีตได้แม่นยำ โดยเฉพาะเรื่องราวในวัยหนุ่มของท่าน และที่สำคัญ ท่านมักจะคิดว่านิชาคือ เพ็ญศรี แฟนสาวคนแรกที่ท่านจีบเมื่อครั้งยังเป็นหนุ่มวัยรุ่น
วันนี้ นิชาสวมชุดกระโปรงผ้าฝ้ายลายดอกไม้เล็กๆ สีฟ้าอ่อน ดูเรียบร้อยและอ่อนหวาน กำลังง่วนอยู่กับการจัดเตรียมอาหารเช้าในห้องครัวใหญ่ของบ้าน แสงแดดยามเช้าสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างบานใหญ่ ทำให้บรรยากาศดูอบอุ่
