"ทำไมบอสถามนาแบบนั้นล่ะคะ" หล่อนแสร้งตีหน้าซื่อ
"ฟา..." พิงมองแฟนสาวด้วยสายตาอ้อนวอน เขากำลังคาดหวังให้เธอเชื่อใจเขา
"ไม่ต้องค่ะ อย่าพูดอะไรเลยจะดีกว่านะคะ แค่นี้ฟาก็เจ็บจนไม่รู้ว่าตัวเอง อึก ยังหายใจอยู่หรือเปล่า ฮืออ..." นายน้อยร่ำไห้สะอึกสะอื้นร่ำไห้ปิ่มจะขาดใจโดยที่ไม่อาย
"ฟังผมก่อนนะครับ มันไม่ได้เป็นอย่างที่ฟาเห็นแน่นอน" พิงรีบคว้าผ้าเช็ดตัวที่อยู่ไม่ไกลนักมาพันรอบเอวไว้ เขาสืบเท้ายาวเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเมียรัก
"อย่าค่ะ! อย่ามาแตะต้องตัวฟา คุณมันน่าขยะแขยง!" ร่างบางถอยห่างแฟนหนุ่มออกไปหนึ่งก้าว
"ฟา...ฟังผมอธิบายบ้างสิ!" พิงหัวเสีย
"ขอโทษนะคะที่ฟาไม่สามารถเชื่อใจคุณได้ เพราะฟาเชื่อในสิ่งที่ฟาเห็น ต่อไปนี้ไม่ต้องมายุ่งกับฟาอีกแล้ว ระหว่างเราจบแค่นี้นะคะ" พูดจบนายน้อยก็สะบัดหน้าและหมุนตัววิ่งออกไปทันที
"ฟา! ฟา! โธ่เอ๊ย!" พิงสบถหัวเสียและหันมาหาอันนาซึ่งกำลังนั่งหัวเราะเยาะตนอย
