ขณะที่พอร์ชกำลังนอนคุยกับเพื่อน แล้วจิบวิสกี้อย่างสบายใจ
ทันใดนั้นเอง
ติ้ง!
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นจากมือถือ พอร์ชที่นั่งทอดอารมณ์อยู่ใต้ร่มไม้ริมชายหาดเหลือบตาขึ้นมองก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
“อยากกินน้ำมะพร้าว เย็น ๆ หวาน ๆ”
สายลม
เขาสูดลมหายใจลึกพลางพึมพำกับตัวเอง
“จะใช้งานเป็นเบ๊ให้คุ้มสามเดือนเลยใช่ไหม?”
แต่แล้วมือหนาก็วางแก้ววิสกี้ลง ลุกขึ้นไปคว้ามีดอเนกประสงค์ ก่อนจะเดินตรงไปที่ต้นมะพร้าว
ไม่ถึงห้านาทีต่อมา ออกัสก็ยืนช่วยถือมะพร้าวใบโต ขณะพอร์ชปีนลงจากต้นไม้ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเศษฝุ่นและรอยขีดข่วนเล็ก ๆ จากเปลือกไม้
“มึงไปตกลงอะไรกับยัยแสบไว้เนี่ย?”
ออกัสหัวเราะ พลางรับมะพร้าวจากมือเพื่อนแล้วหยิบมีดขึ้นมาเตรียมปอก
“บอกแล้วว่าเป็นเบ๊ ไม่ใช่ทาส…แต่ดูสภาพกูตอนนี้สิ”
พอร์ชบ่นอุบ ก่อนจะคว้ามะพร้าวที่ปอกเรียบร้อยแล้วแล้วเดินตรงไปยังเรือนพักที่สายลมอยู่
เขายื่นลูกมะพร้าวที่เจ
