“ชอบค่ะ”
“ที่บอกชอบเพราะขี้เกียจทำกับข้าวให้ฉันกินเหรอ”
“เปล่าค่ะ อร่อยจริงๆ แต่ถ้าคุณไม่สะดวกหนูไม่กวนก็ได้ค่ะ”
“ขี้น้อยใจซะด้วย” เขาบีบจมูกเล็กๆ อย่างเอ็นดู
“กินให้หมดนะจะได้มีแรง แล้วก็นอนพักไม่ต้องทำอะไร”
“ใจดีจังแต่คุณจะหาว่าหนูอู้งานไหมคะ”
“ไม่ว่า”
เขาตอบสั้นแต่หมายความว่าแบบนั้นจริงๆ เฌอปรางกินข้าวเสร็จก็กินยา ไม่นานหนังตาก็หย่อน เธอหลับลงไปในที่สุด ตื่นขึ้นมาอีกครั้งเพราะได้กลิ่นอาหารมื้อกลางวัน เธอขยี้ตาไปมา หัวฟูยุ่งเหยิง
“อาบน้ำมากินข้าวได้แล้ว”
“ยาคุณดีจังเลยค่ะ ไม่ค่อยเจ็บแล้ว”
เธอบอกเขาตาปริบๆ
“อาบน้ำมากินข้าวกัน ฉันทำข้าวมันไก่”
“ว้าว... น่ากินจัง”
เธอร้องว้าวสายตาตื่นเต้นเพราะเป็นคนชอบรับประทานข้าวมันไก่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว
“หิวก็ลุกสิ อาบน้ำอาบท่าก่อน”
“อุ้มหนูไปอาบน้ำก่อน”
“อยากโดนอีกรอบเหรอ”
เขาก้มลงมากระซิบ ก่อนจะช้อนอุ้มร่างน้อยขึ้นสู่อ้อมแขน
“ขอเ
