กึ่ก~
"ถึงกลับทนไม่ได้ต้องหนีไปอยู่ที่อื่นเลยเหรอน้องณิชา" อลิซเอ่ยทัก เมื่อมายืนรออยู่ตรงทางขึ้นบันได
"ไม่ได้หนีนะคะ แค่ปล่อยให้พี่ไตรได้อยู่สงบๆ แต่คุณอลิซเห็นหรือเปล่าคะว่าพี่ไตรต่างหากที่อยู่ไม่ได้ เลยต้องขึ้นไปหาณิถึงบนห้องเลย"
เสียงหวานบอก แต่ไตรภูมิก็เดินตามเธอลงมาติดๆ เลยคว้าท่อนแขนแกร่งมาควงไว้ ระบุว่าสถานะเธอก็สำคัญกว่าอดีตคนรักเก่า
"เวอร์น่า" เสียงเข้มปราม
"ไม่ต้องอายคุณอลิซหรอกค่ะพี่ไตร เป็นแค่แฟนเก่ายังไงก็ต้องเข้าใจเราค่ะ เพิ่งแต่งงานกันเองก็อยากจะหวานหน่อยใช่ไหมคะ" ร่างอรชรเดินมาหยุดข้างหน้าคู่กรณี แต่ถูกมือหนารั้งไว้เบาๆ คงจะกลัวว่าเธอทนไม่ไหวพุ่งไปคบแฟนเก่าน่าหมั่นไส้แน่ๆ
"เกือบจะเข้าใจผิดแล้วล่ะคะ ถ้าไม่ติดว่าแต่งงานเพราะธุรกิจ"
"งั้นคุณอลิซก็ต้องทำความเข้าใจใหม่นะคะ ถ้าแต่งงานเพื่อธุรกิจจริงพี่ไตรคงไม่บังคับณิถึงขั้นให้ใส่แหวนแต่งงานก่อนออกจากบ้านหรอกค่ะ พี่
