โคร้ม!
"ณิชา...ณิชาได้ยินพี่ไหม?" ไตรภูมิเอ่ยเรียกเสียงอ่อน มองดูรถยนต์โดนพุ่งมาชนอย่างเต็มแรงทางด้านหน้าของมัน แฉลบไปดันประตูฝั่งคนขับ ทำให้สภาพพังยับเยินแล้วคนในรถก็สลบหมดสติ
เขารีบนำแท่งเหล็กแถวนั้นมาทุบประตูฝั่งด้านข้างคนขับก่อน คาดว่าจะเปิดได้ง่ายกว่า แม้จะขาสั่นทำอะไรไม่ถูกกลัวว่าณิชาจะเป็นอะไรไป
ตุ๊บ!
จนในที่สุดประตูเปิดให้จนเข้าไปสำรวจอาการของภรรยาอย่างเป็นห่วง จับเข้าขั้วหัวใจแกร่งไร้แรงสูบฉีดเลือด
"ณิได้ยินพี่ไหมณิ รอพี่ก่อนพี่จะเราไปโรงพยาบาล..." มือหนามันสั่นเทาเวลาที่เอื้อมมือไปจับประคองใบหน้าสวย มีรอยฟกช้ำและคราบเลือดบนหน้าผากกับมุมปากบางอย่างน่าสงสาร
ไหนจะเรือนร่างอรชรที่ติดอยู่ตรงตำแหน่งคนขับ ไม่สามารถรั้งเอาตัวเธอออกมาได้
"น้ำมันเครื่องไหลออกมาเต็มเลย พี่ไตรรีบพาณิชลงมาก่อน" ตรีรีบวิ่งตามมาเมื่อจัดการคนร้ายได้แล้ว แต่ต้องตกใจในสภาพของณิชาและรถยนต์ที่กำลังจะเกิ
