หลายวันต่อมา_
ร่างสูงยังคงมาเฝ้าภรรยาสาวอยู่ตรงหน้าห้องเหมือนเดิม แม้แพทย์ผู้รักษาจะยังห้ามไม่ให้เข้าไปด้านในห้อง เพราะยังต้องกันการติดเชื้อสู่คนป่วยก่อน
"วันนี้พี่ณิจะตื่นมาหรือยังคะ ณดาเหงาจังเลยไม่มีณิคุยด้วย" เสียงใสเอ่ยถามขึ้น แล้วก็จะเป็นเหตุการณ์อย่างนี้แทบทุกวันที่เธอมานั่งรอพร้อมกับตรี แต่ไม่ว่าจะเวลาไหนก็เจอพี่เขยนั่งเศร้าไม่ห่าง
"ใกล้แล้วแหละเชื่อพี่สิ" ตรียกมือลูบหัวทางณดา ที่ต้องแกล้งเป็นเข้มแข็งให้บุพการีเห็นแล้วไหนจะมาเฝ้าพี่สาวสุดที่รัก อย่างมีความหวังในทุกๆ วัน
"หมอบอกจะลดยาให้ณิแล้วนะ" เสียงเข้มเอ่ย กว่าจะพูดออกมาได้มันต้องเอ่ยผ่านลำคอหนายากลำบาก เพราะเขาทราบความหมายรายละเอียดที่แพทย์ผู้รักษาบอก แต่นั่นก็แปลว่าเสี่ยงต่อทารกในครรภ์มากๆ
"แสดงว่าพี่ณิต้องดีขึ้นใช่ไหมคะ?" ณดารีบเอ่ยอย่างตื่นเต้น ทุกคนในครอบครัวต่างรออย่างมีความหวัง แล้วแน่นอนที่สุดก็คงไม่พ้นบิดากับมา
