29. นั่งรอเสีย

1338 คำ

เช้าวันใหม่_ ยามแสงแดดส่องกระทบเปลือกตาคู่สวย ขนตางอนเงาธรรมชาติค่อยๆ กระพริบตาปริบ มองหาสามีทางพฤตินัยและนิตินัยสมบูรณ์แบบ แต่กลับไม่มีเขาอยู่ด้านข้างเช่นเมื่อคืนแล้ว "เขาตื่นก่อนเราอีกเหรอ..." กว่าเมื่อคืนจะได้นอนก็ค่อนเช้าแล้ว แต่ก็พอรู้ว่าทั้งคู่ต่างเคลียร์งานหนักเพื่อที่จะเวลานี้พักผ่อน ชดเชยช่วงที่เตรียมงานแต่งมาหลายวัน ร่างอรชรรวบเอาผ้านวมคลุมเรือนร่างเปลือย ค่อยๆ เบี่ยงปลายเท้าเล็กพาตัวเองลงจากเตียง เดินไปชะโงกมองหาสามีที่ระเบียง "แล้วพี่ไตรหายไปไหนนะ" เสียงหวานเอ่ยถามอย่างสงสัย โทรศัพท์มือถือส่วนตัวของเขาก็ไม่มีวางในห้อง แสดงว่าอาจจะลงไปข้างล่างทำอะไรบางอย่างอยู่ ณิชาเลยเลือกจะเข้าห้องน้ำไปจัดการตัวเอง แล้วออกมาใส่ชุดเดรสกระโปรงสั้นสบายตัว เข้าให้กับบรรยากาศของวันหยุดพักผ่อน แต่ไม่ลืมแต่งแต้มใบหน้าโทนสีสดใส เพราะจำได้ว่าเมื่อคืนสามีเอ่ยชมไม่หยุดปาก ตึก~ สองเท้าเรียวเล็กก้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม