ตอนที่ 29
พีรวิทย์รู้สึกชอบใจนักกับเสียงครางหวั่นไหวที่แสนหวาน เขารู้ว่าเธอกลัว แต่ไม่รู้จะปลอบเธอว่าอะไร สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้คงต้องพยายามบังคับใจที่ร้อนรุ่มของตนให้อดทนกับคนตรงหน้า และค่อย ๆ สอนให้เธอได้เรียนรู้ทุกอย่างด้วยความนุ่มนวล
“มะ...ไม่ถอดก่อนหรือคะ อื้อ!” เสียงหวานหลุดครางเมื่อพีรวิทย์อ้าปากกว้างและขบเม้มไปตามเต้าเต่งตึง ขยับสูงขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงจุดปลายที่ไหวซ่าน ชายหนุ่มใช้ปลายคาง ปัดป่ายด้วยไรหนวดที่แข็งสาก พลางมองจ้องใบหน้าหวานที่แหงนเงยด้วยความซ่านสยิวอย่างพอใจ ก่อนจะส่งปลายลิ้นร้อนกวาดไล้ปลายยอดที่หดเกร็งผ่านเนื้อผ้า สลับไล้ปลายลิ้นไปรอบ ๆ และดื่มชิมความหวานจากยอดอกของภรรยาอย่างต่อเนื่อง
“ไม่ครับ! มนต์อุตส่าห์ใส่มันเพื่อพี่ เอาไว้แบบนี้ดีแล้ว” เจ้าของเนินอิ่มที่ถูกเขาลิ้มรสขบเม้มแทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชายหนุ่มตอบเธอว่าอะไร เพราะตอนนี้เสียงหัวใจของเธอเต้นดังจนกลบเสียง ทุกอย่าง
