'เดวา เดวา...'
เสียงแม่
'เดวาตื่นได้แล้วลูก...'
เสียงพ่อ
'เดวาแกอย่าเป็นอะไรไปอีกนะ ฉันเป็นห่วงแกนะเว้ย ฮือๆ ฉันขอโทษ เรื่องทั้งหมดมันเป็นเพราะแม่ฉันคนเดียว แกไม่ควรเป็นแบบนี้เลย'
เสียงยัยเพลง
'เดวา พี่รักเดวาคนเดียว...ถึงตื่นมาจะจำพี่ไม่ได้ แต่พี่จะไม่ปล่อยเดวาไปเด็ดขาด เรื่องทั้งหมดมันไม่ได้เป็นอย่างที่คิด ที่รักกำลังเข้าใจพี่ผิด'
สะ...เสียงแฟนของฉัน ตลอดเวลาที่หลับไปทำไมฉันได้ยินคำพูดพวกนี้ซ้ำๆแถมยังเห็นหน้าคนที่ฉันรักพยายามพูดอธิบายอยู่หลายรอบในมุมมองเดิม เขาบอกว่าฉันเข้าใจผิด เขารักฉัน เขามีแค่ฉัน สูทที่ใส่ไม่ซ้ำนั่นคือสิ่งยืนยันว่าเขาไม่ได้พูดมันแค่ครั้งเดียว
แต่พูดทุกวัน
พูดทุกครั้งที่ฉันเป็นแบบนี้
ฉันจำได้ทุกๆอย่าง แม้กระทั่งวันที่ฉันล้มลงอยู่หน้าลิฟต์ไปพร้อมกับความเจ็บปวดมหาศาลและยังไม่ได้คำตอบหรือความจริงจากเรื่องนั้น
"เดวาตื่นแล้ว เดวาจำแม่ได้ไหม"
ฉันหันมองแม่ตัวเอ
