“จะ...จะ...จริงค่ะ อร๊าย...อื้อ !!!”
สิ้นเสียงพูด น้ำเพ็ญก็ครางไม่ขาดปาก ตอนนี้ร่างอรชรของหล่อน ไม่ต่างอะไรกับม้าศึกเลย
เพราะขุนพลจอมสวาทอย่างทีอาโน เขาเล่นควบขย่มเธออย่างเมามัน
มือซ้ายของเขาจิกเส้นผมที่ดำสลวย แล้วกระชากเหมือนกำลังคุมบังเ**ยนม้ายังไงอย่างนั้น
ส่วนมือขวาก็ฟาดลงไปยังบั้นท้ายงามงอน จนสั่นกระเพื่อม ขณะที่ลำเอ็นยักษ์ใหญ่ ก็โรมรันกลีบบอบบางจนแดงฉ่ำไปหมด
“อ้ะ...หื้อ…ผัวจ๋า...เมียเสียว เสียวสุด ๆ ไปเลย อ๊อย...อึ๊ยะ !?!”
หญิงสาวไม่มีแม้เรี่ยวแรงที่จะต่อกรกับมัจจุราชจอมซาดิสม์อย่างเขาเลย ลำพังแค่ทรงตัวก็เกือบจะไม่รอดอยู่แล้ว ซ้ำความเสียวซ่านที่ถาโถมเข้ามา มันก็มากจนล้นเอ่อไปหมด
“โอ้วส์...เมียจ๋า...เอากับผมนี่ มันส์ถูกใจหรือเปล่าจ๊ะ ทูนหัว”
ทีอาโนก้มหน้าลงมาถามเธอข้าง ๆ หู
“มะ...มะ...มันส์ซิคะ”
หญิงสาวตอบแบบไม่เต็มปาก พลางทำหน้าเหยเกเสียวซ่านซะเต็มประดา
“เพี๊ยะ !!! พูดดัง ๆ หน่อยซิจ๊ะ...เมียจ๋า ผัวไม่ได้ยินเลย”
เขาตบไปที่ใบหน้าของเธอ พร้อมกับรอฟังคำตอบ
“มันส์ค่ะ...เอากับผัวมันส์ที่สุดเลย”
น้ำเพ็ญทำหน้าเหมือนอยากจะร้องไห้
“ดีมาก...”
คนหื่นกระชากยกทรงลายลูกไม้ออกไปให้พ้นทาง จากนั้นเขาก็เอื้อมสองมือลงไปบีบขยำเต้าอวบใหญ่จนแทบจะแหลกเหลวคามือ
“อ๊าย...อ๊ะ...”
หญิงสาวทั้งเสียว ทั้งเจ็บ เธอรู้สึกกึ่งสุขกึ่งทรมานยังไงก็ไม่รู้ จนให้ที่สุดประตูสวรรค์ก็เปิดรับอารมณ์ของน้ำเพ็ญอีกครั้ง
“กรี๊ดดด...อ้าส์ !!!”
สาวสวยเสียวแล้วก็เสียวอีก เสร็จแล้วก็เสร็จอีก หล่อนรู้สึกเหมือนว่า ตัวเองกำลังถูกบังคับจิตใจมากกว่า
ถามว่าร่านไหม...ก็ร่านอยู่ ถามว่าเหงี่ยนมากไหม...ตอบเลยว่าเหงี่ยนมาก
เวลาที่เขากระตุ้นอารมณ์เธอหนักหน่วงนั้น มันก็ซาบซ่านถึงใจเลยล่ะ
แต่คนรักกัน มันต้องรุนแรงกันขนาดนี้เลยเหรอ ต้องตบต้องตีกันแบบนี้เหรอ น้ำเพ็ญรู้สึกว่าอารมณ์และการกระทำของทีอาโน มันโหดร้ายมากเกินไป
ลำพังแค่โดนลำเอ็นดุ้นยาวใหญ่ของเขา รูสวรรค์อันบอบบางของเธอ ก็แทบจะแหกบานอยู่แล้ว
แต่นี่เขาเล่นกระแทกกระทั้นอย่างบ้าคลั่งขนาดนั้น แถมยังตบยังตีไปตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกายอีก อ๊อย...นี่มันซาตานจอมซาดิสม์ชัด ๆ เลย
ในขณะนั้นเอง...ปลายดาวที่วิ่งตามเสียงร้องครวญครางของน้ำเพ็ญ ก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าห้องเริงสวาทเข้าพอดี
“เอ๊ะ...นี่มันห้องอะไรน่ะ ทำไมดูลึกลับจังเลย”
เด็กสาวจ้องมองประตูที่ทำจากเหล็กกล้า ก่อนจะเหลียวไปมองประตูบานถัดไป ซึ่งปิดไม่สนิทจึงทำให้เสียงร้องครวญครางของน้ำเพ็ญ เล็ดลอดออกไปได้