“ยังมีอีกนิดหน่อยจ้ะ เดี๋ยวหนูจะไปยกมาให้ รอสักครู่นะจ๊ะ”
หล่อนรับคำก่อนออกจากห้องนั้นปล่อยให้ชายวัยกลางคนทั้งสองนั่งดื่มในห้องที่บรรยากาศเหมือนผับเล็ก ๆ ตามสบาย ก่อนที่พราวพิศจะกลับมาอีกครั้งพร้อมด้วยเหล้านอกและถังน้ำแข็ง ภายในห้องนั้นเย็นฉ่ำด้วยแอร์คอนดิชั่น หล่อนเห็นชายทั้งสองนั่งคุยกันขณะนำเหล้าและถังน้ำแข็งเข้าไปวางบนโต๊ะ แต่ก่อนที่หล่อนจะลุกขึ้นทับก็เอ่ยขึ้นว่า
“มานั่งดื่มด้วยกันสิจ๊ะหนูพราว”
“อ่า...ไม่ดีกว่าค่ะ พราวดื่มเหล้าไม่เป็น ชอบไวน์มากกว่า”
“ไวน์อ่อน ๆ ก็มีนะ ฉันเตรียมมาเผื่อด้วยน่ะ แหม...นาน ๆ ฉันจะมาเยี่ยมเพื่อนสักที มานั่งดื่มกินกันหน่อยจะเป็นไรไป”
“อย่าขัดใจลุงทับเลยน่าพราว ยังไงคืนนี้ยงมันก็ไม่กลับบ้าน พ่อก็กลัวว่าหนูจะเหงา”
พอถูกพ่อผัวคะยั้นคะยออีกเสียงเลยทำให้พราวพิศชักจะเอนเอียงและเกรงใจ หล่อนยิ้ม ๆ และพูดว่า
“ก็ได้จ้ะ แต่แค่แป๊บเดียวนะจ๊ะ เพราะปกติพราวไม่นอนดึ
