พราวพิศ บทที่ 7

970 คำ

พอเขาเห็นว่าเขมนั่งคร่อมบนอกของลูกสะใภ้และกำลังขย่มบั้นท้ายโยงโย่อยู่นั้นจึงช่วยอีกแรงด้วยการรูดกางเกงขาสั้นของพราวพิศลงไปกองที่ปลายเท้าตามไปด้วยจีสตริงตัวจ้อยเหลือแต่เพียงความขาวผ่องสะท้านแสงไฟเย็นตาเบื้องหน้า เนินนูนโหนกเป็นโคกเต่ากลางลำตัวของหล่อนโอบคลุมด้วยไรขนขยุกขยุยดำเข้มขลับตัดกับเนินเนื้อขาวอูมอิ่ม ทับเลียปากแล้วนั่งคร่อมที่ปลายเท้าของหล่อนเพื่อก้มหน้าลงไปหาเนินนูน แลบลิ้นออกมาเลียแผล่บที่ร่องน้ำเสียวหยดเยิ้ม ดูดเลียเหมือนกระหายน้ำ “อ๊า....อ๊า...ลุงทับจ๋า...ซี๊ดดดด...อ๊อย” พราวพิศละปากจากปลายท่อนเนื้อพ่อผัวส่งเสียงครางและบิดส่ายลำตัวเมื่อถูกทับจี้เข้าจุดอ่อนไหวด้วยลีลาลิ้นสุดสะแด่ว “ซี๊ดดด....เสียวจังเลยลุงทับจ๋า....โอ๊วๆๆๆ....อ๊าๆๆๆๆ” หล่อนหยัดสะโพกขึ้นก่อนจะหันไปคว้าพวงเนื้อของพ่อผัวยัดเข้าปากอีกหน คราวนี้หล่อนกลืนมันเข้าไปเต็มดุ้น ดูดลำเอ็นจนมันมุดหายเข้าไปถึงโคน “อาส์....

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม