“เฮ้อ! พ่อกับแม่ก็เลยต้องรบกวนลูกไอเสียอีก แทนที่กลับบ้านจะได้พักผ่อนกลับต้องมาเจอคนไข้ออย่างกับตอนอยู่โรงพยาบาลซะงั้น”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพ่อ ไอเต็มใจ เพราะถึงยังไงนี่ก็เป็นหน้าที่ของไออยู่แล้ว”
“แม่ขอบใจมากเลยนะ”
จุฑาเสริมขึ้นโดยไม่ทันสังเกตเห็นว่าผัวของหล่อนเหลือบมองสะใภ้สาวอย่างมีเลศนัยและในเวลาเดียวกันไอญาดาก็ไม่ยอมละสายตาจากเรือนร่างกำยำของพ่อผัว แต่หล่อนพยายามเก็บอาการทั้งที่หัวใจของหล่อนหวิวสั่นเวลาสบตาแพรวพราวของทับไทย และเมื่อตกกลางคืนไอญาดาก็อาบน้ำแต่งตัวลงมาที่ห้องครัวเพื่อเก็บจานชามล้างและจัดของให้เรียบร้อย หญิงสาวเหลือบมองไปยังห้องรับแขกซึ่งมองเห็นผ่านกระจกกั้น ในห้องนั้นจุฑานั่งหันหลังให้บนโซฟาและกำลังดูโทรทัศน์อย่างสบายใจ พยาบาลสาวชะโงกหน้ามองแล้วถอนใจ แม่ผัวหล่อนช่างมีความสุขกับชีวิตซะเหลือเกิน ไม่เดือดเนื้อร้อนใจอะไรเล้ยซะจริง ๆ สักครู่หล่อนก็ก้มหน้าล้างถ้วยในอ่างล้างแต
