“คิดอะไรบ้า ๆ ฉันไม่ได้คิดอะไรง่าย ๆ แบบนั้นหรอกนะ บอกแล้วยังไงว่าฉันจะไม่กลับไปคืนดีกับเขาเป็นตายร้ายดียังไงฉันก็จะไม่ขอความช่วยเหลืออะไรจากเขาเด็ดขาด ในส่วนที่ให้มาช่วยเลี้ยงลูกนี่ก็ถือว่าบุญเท่าไหร่แล้วที่ฉันมีน้ำใจกับเขา”
“โอ๊ย...นางแม่พระ นางผู้หญิงเพอร์เฟ็ค นางคนดี แล้วเนี่ยจะไปทำงานแบบนี้คุณหมอหัสวีร์ก็จะมาช่วยแกเลี้ยงลูกได้สักกี่วันคะ”
“เขาก็ลางานได้ 5 วันเป็นวันลาพักร้อนอะไรนี่แหละ แต่ก็ช่างเถอะหลังจากนี้ฉันจะจ้างให้คุณป้าข้างบ้านเลี้ยงลูกกระต่ายมันก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไร ฉันก็ไปทำงานตอนเย็นก็กลับมาก็ป้ามลเขาอยู่ข้างบ้านฉันนี่แหละ”
“ฉันว่านะลิน ชีวิตของแกนับวันก็ยิ่งวุ่นวายมากขึ้นทุกวันแล้วว่ะ แกน่าจะจัดการอะไรต่อมิอะไรให้มันง่ายมากไปกว่านี้นะ”
“ด้วยกันกลับไปคืนดีกับหมอหัสวีร์ตามคำแนะนำของแกอย่างนั้นเหรอเดย์ ฉันว่าการที่ฉันมีชีวิตอยู่อย่างยุ่งยากแล้วก็วุ่นวายแบบนี้น่ะมันดีกว่าที
