น่านฟ้าฝืนยิ้มออกมาน้อย ๆ เช่นเดียวกับปลายฝนก่อนที่ทั้งคู่จะยกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่มพวกเธอจิบไวน์ทีละนิดเพราะกลัวว่าจะเมา แต่ก็ถูกรบเร้าจากญาติผู้ใหญ่ของอีกฝั่งให้ชนแก้วต่อเรื่อย ๆ จนเวลาผ่านไปสักพักน่านฟ้าที่เริ่มรู้สึกว่าเธอนั้นเริ่มมึนหัวจนดื่มต่อไม่ไหว นัยน์ตาคู่สวยเริ่มหนักอึ้งขณะเดียวกันก็เริ่มเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นกับร่างกาย
หญิงสาวเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องเมื่อเธอรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วร่างกายจนเธอเริ่มนั่งไม่ติดที่
“เอ่อ...น่าน น่านต้องขอตัวก่อนนะคะ น่านรู้สึกมึนหัวมากเลยค่ะ...” หญิงสาวเอ่ยออกไปอย่างพยายามทำตัวให้เป็นปกติ แต่ความรู้สึกบางอย่างก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ
วิเวียนที่เห็นอาการของน่านฟ้าที่ดูเหมือนเธอจะเริ่มเมาจนเริ่มทรงตัวไม่อยู่ก็หันไปมองหน้าลูกชายคนโตอย่างฟาร์โรพร้อมกับเอ่ย
“ฟาร์โรลูก เดินไปส่งหนูน่านที่ห้องหน่อย น้องเมาแล้วน่าจะเดินกลับคนเดียวไม่ไหว”
“ไม่เป็นไรค่ะ
