บทที่19. ผัวเมีย?!

1250 คำ

กระหลึ่ง! 'กรี๊ดดดดด' เสียงฟ้าร้องเนื่องจากฝนตกหนัก ทันทีที่เสียงกรีดร้องดังลั่น ดราฟเงื้อมมือทั้งสองข้างปิดหูข้างขมับ ตัวเล็กเปรยตาจ้องมอง สองสายตาปะทะกันทันที ความรู้สึกเจ็บปวดถาโถมเข้าใส่ เสียงอ่อนไหวของเขาพร่ำ "กลับไปแต่งตัวแบบเดิม..ใส่แว่นหนาแบบเดิม..ได้ไหม พี่ไม่ชอบให้ใครจ้องมองเธอ" "พี่ไม่มีสิทธิ์มาสั่งหนูนะคะ" "แต่พี่เป็นผัวเธอ! เรานอนด้วยกันแล้ว" "ถ้านับผู้หญิงที่นอนด้วยเป็นเมียหมด พี่คงมีเมียเป็นร้อย ผู้ชายอย่างพี่มันก็คิดถึงแต่ตัวเอง" มือน้อยรีบผลักไสอกแกร่งจนเซถอยห่าง จากนั้นรีบวิ่งกลับเข้าห้องแล้วทรุดนั่งลงน้ำตาคลอ คิดถึงวันวานถ้าตอนนี้ยังคบกัน..คงจะมีความสุขไม่น้อย เช้าวันต่อมา เมลินเผลอหลับตอนไหนไม่รู้ ตื่นขึ้นมาก็รีบอาบน้ำเปลี่ยนชุดนักศึกษา เมื่อย่างก้าวออกห้องปรากฏว่า เห็นแฟนเก่าอย่างดราฟช่วยผู้เป็นแม่จัดโต๊ะอาหาร "ตื่นสายจังเลยนะเรา" แม่บ่น "เป็นสาวเป็นนาง" "ช่

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม