บริษัท
ช่วงเย็น
ขณะที่ดราฟกำลังนั่งเซ็นเอกสารอย่างเคร่งเครียด เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ก่อนจะถูกเปิดเข้ามาโดยที่เขายังไม่ทันอนุญาต
“ทำงานเหนื่อยไหมคะ” เสียงหวานเอ่ยทักด้วยความห่วงใย พร้อมกับมือเรียวที่ถือกล่องผลไม้
“อ้าว ทำไมมาไม่บอกเลย” เขารีบวางมือจากงานแล้วตั้งท่าจะลุกขึ้นไปหาภรรยาตัวเอง
“ไม่ต้องค่ะ นั่งอยู่นั่นแหละ”
“ทำไมละ ไม่อยากให้กอดเหรอ”
“หนูจะเป็นฝ่ายไปกอดต่างหากละคะ” พูดจบเธอก็ส่งยิ้มหวานพร้อมกับเดินไปหย่อนก้นนั่งลงบนตักแกร่ง ก่อนจะใช้มือคล้องคอชายหนุ่มเอาไว้
“วันนี้เมียพี่ทำไมน่ารักจังครับ”
“ก็ช่วงนี้พี่ทำงานกลับบ้านดึก หนูเป็นห่วงค่ะ คิดถึงด้วย” ได้ยินแบบนั้นความเหนื่อยที่สะสมมาทั้งวันก็จางหายไปเป็นปลิดทิ้ง อีกทั้งหัวใจยังพองฟู
“ขอบคุณนะ ขอโทษด้วยที่ช่วงนี้ไม่มีเวลาว่างให้เธอกับลูกเลย”
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูเข้าใจ สามีหนูเป็นถึงประธานก็ต้องแบกรับภาระหลายอย่าง”
