บทที่5.คลิปหลุด [มึนเมา💥]
926 คำ
เวลาทุ่มห้านาที
คลับบาร์
นานะมาตามคำชวนของเพื่อนสนิท เมลินยังคงแต่งตัวเรียบร้อย วันนี้ใส่กระโปรงยาววินเทจพร้อมกับเสื้อแขนสั้นสีขาว ถักเปียผมสองข้างส่งแว่นหนาเตอะ ทิมไม่ได้ขี้อายมากจึงชวนทั้งคู่พูดคุยอย่างออกรส
"อยากดื่มอะไรครับ" ทิมถามนานะ
"อะไรก็ได้ค่ะ นานะดื่มได้ทุกอย่าง"
"สาวสวยร้อนแรงแบบนี้ค็อกเทลดีไหม"
"ได้ค่ะ ตามใจพี่ทิมเลย"
"สวยน่ารักไม่หยิ่งอีกต่างหาก"
ทั้งคู่ก็พูดคุยจีบกันตามประสา ซึ่งวันนี้มีเมลินตัดสินใจที่จะไม่ดื่มสุรา เธอจิบน้ำส้มเพียงบางเบาแต่ไม่นาน หลังจากนั้นไม่นาน นานะทำแก้มป่องเชิงแง่งอน อยากให้เพื่อนสาวคนสนิทร่วมวงดื่มด่ำแอลกอฮอล์เพื่อให้ชีวิตมีรสชาติ บรรยากาศจะได้ครื้นเครง
"แบบนี้ไม่เห็นสนุกเลย เมลินไม่ดื่ม" นานะพูด "ดื่มเป็นเพื่อนเราหน่อยก็ได้ นะ..เมลิน"
"เรากลัวจะเมาแล้ววุ่นวายอีก"
"แฟนเธอก็อยู่ตรงนี้กลัวอะไร"
"อืมมม ก็ได้"
"งั้นสั่งเพิ่มดีกว่า เราจะได้ลุกขึ้นเต้นกันสนุกๆ"
"ตะ เต้นเลยเหรอ?!ไม่เอาหรอกน่าอาย"
"ที่นี่ผับนะคะไม่ใช่วัด จะนั่งวิปัสสนาเรียบร้อยไปไหน ฮ่าๆ ดื่มเยอะๆ จะได้ครื้นเครงเดี๋ยวบรรยากาศก็พาไป"
อึก อึก อึก
เพื่อนสาวจับแก้วเหล้าพยายามกรอกเข้าปากอีกฝ่าย โดยมีสายตาของดราฟจ้องมองอย่างห่วงใย แต่เขาก็ยืนยันว่าจะพาเมลินกลับส่งถึงบ้านแน่นอน
หลายชั่วโมงต่อมา
คงเพราะโดนรบเร้าจึงทำให้เมลินดื่มเหล้าอย่างไม่พัก สภาพตอนนี้เมายับเยินมากแทบจะลุกไม่ขึ้นด้วยซ้ำ ทิม มีโทรศัพท์สายด่วนจากทางบ้านทำให้ต้องรีบกลับ
เหลือเพียงดราฟยกมือขึ้นเช็กบิลจ่ายเงินแล้วประคองแฟนสาวออกมานอกร้าน พร้อมนานะช่วยเงื้อมมือลูบหลังเมลินที่เหมือนจะอาเจียน
"เดี๋ยวแวะไปส่งนานะก่อนละกัน" ดราฟบอกกล่าว
"นานะขึ้นแท็กซี่กลับเองก็ได้ค่ะ"
"ดึกแล้วอันตรายเดี๋ยวพี่ไปส่งดีกว่า"
"ก็ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ ว่าแต่..จะทำไงกับเมลิน"
"เปิดประตูด้านหลังให้หน่อย ให้นอนเบาะยาวดีกว่า"
ทั้งคู่ประคองร่างบอบบางที่ไม่รู้เรื่องราวอย่างทุลักทุเล แล้วอุ้มนอนราบอยู่ทางด้านเบาะหลัง ก่อนดราฟจะเงื้อมมือถอดแว่นตาที่สวมใส่ออกกลัวจะหล่นร่วงขณะที่รถแล่นระหว่างทาง
นานะหายใจหอบเพราะใช้แรงแบกเพื่อน ค่อยๆ ก้าวขานั่งเบาะด้านหน้าเคียงคู่กับคนขับ รถแล่นออกไปท่ามกลางถนนที่ว่าง เนื่องจากเป็นเวลาดึกดื่น
จนกระทั่งมาถึงคอนโดซึ่งเป็นที่พักของนานะ จากนั้นก็ตรงดิ่งขับเลี้ยวไปส่งยัง บ้านรื่นรมย์ ซอย 3
เช้าวันต่อมา
เมลินตื่นเช้าเวลาเก้าโมง เดินออกจากห้องขยี้ตา หลังจากเพ่งมองกระทบแสงแดดรอดผ่านหน้าต่าง เห็นผู้เป็นแม่กำลังล้างจานชามในครัว
"ว่ายังไงแม่ตัวดี ฟื้นแล้วเหรอ" แม่ถาม
"ค่ะ ปวดหัวจังเลย"
"เมาไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย ดีนะที่เป็นดราฟอุ้มมาส่งถึงบ้าน ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นคงลากไปถึงไหนตอนไหน เมาแล้วดูแลตัวเองไม่ได้เลยหรือไง"
"ก็นานะนะสิคะ จับมือหนูกระดกเหล้าไม่พัก"
"ใช่พื่อนสนิทคนใหม่หรือเปล่า"
"ค่ะ ก็คนที่หนูเคยเปิดรูปให้แม่ดูไง"
"ว่างๆ ชวนมากินข้าวที่บ้านเราสิ ลูกสาวของแม่มีเพื่อนทั้งที อยากเห็นหน้า ฮ่าๆ"
เมลินรับปากทันทีว่าหากว่างจะพาเพื่อนสาวคนสนิทมาหา ตัวเล็กนั่งอยู่ที่โต๊ะรออาหารที่แม่ยกมาเสิร์ฟ ดวงตาเปล่งประกายราวกับเด็กน้อยก็ไม่ปาน เป็นครอบครัวอบอุ่นที่น่าอิจฉาแม้จะอยู่กันสองแม่ลูกก็ตาม
มหาวิทยาลัยเอกชน
คาบบ่าย
"เป็นไง สเต็ปใช่ย่อย" นานะยื่นมือถือให้เมลินดู ปรากฏว่าแอบถ่ายในตอนที่เพื่อนเมา "เต้นด้วย ฮ่าๆ"
"น่าอายมาก ทำไมไม่ห้ามล่ะ ฮ่าๆ"
"ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย ไม่ได้เต้นน่าเกลียดสักหน่อย แค่โยกเบาๆ น่ารักดีออก"
"นี่แอบถ่ายทำไมลบเลย งือออ"
"เก็บไว้โพสต์ตอนวันเกิดเธอดีกว่า ฮ่าๆ"
"ลบเดี๋ยวนี้เลยนะนานะ! เราอาย"
สองเพื่อนซี้ยังคงหยอกเย้าพูดคุยหัวเราะขบขำ หลังจากที่อาจารย์เข้ามาสอนสักพักก็สั่งทำรายงาน นานะหันขวับมาพูดบางอย่างกับเมลิน
"อาทิตย์หน้าเพื่อนพี่ดราฟชวนไปทะเลสองคน แต่กลัวว่าจะไม่น่าไว้ใจ เมลินไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ"
"เราคงต้องถามพี่ดราฟก่อน"
"อืมมม แต่ไปหลายคนคงสนุกกว่า"
"พี่ทิมอยากมีเวลาส่วนตัวจีบนานะหรือเปล่า"
"ไม่ต้องจีบยังไงเราก็ชอบเขา"
"กริ๊ดดดด จริงเหรอ"
"ธุรกิจทางบ้านพี่ทิมก็ไม่ธรรมดา หน้าตาดี ความรวยก็เกินหน้าเกินตาหลายคนอยู่นะ มีตรงไหนที่ไม่คู่ควรล่ะ เราก็แค่เล่นตัวนิดหน่อยเท่านั้นแหละ"
ได้ยินเพื่อนสาวพูดแบบนี้เมลินก็ยิ้มแป้นจะได้ไม่ต้องลุ้นให้เหนื่อยเปล่า
หลังจากถามแฟนหนุ่มอย่างดราฟ เรียบร้อย เขาก็ตกลงที่จะไปร่วมทริปนี้ ทุกคนเตรียมตัวกันอย่างดีเพื่อรอวันหยุดสุดสัปดาห์
- ผู้เขียน
