แกร๊ก
สักพักเขาก็พาแฟนสาวอย่างเมลินเข้ามายังในห้อง ความอึดอัดปนกับความรู้สึกสับสนทำให้เธอจำเป็นต้องถาม "พี่ดราฟยังรักหนูอยู่ไหม"
"ไร้สาระ พี่เรียนมาเหนื่อยมาก อยากพัก"
"หนูเห็นว่าช่วงบ่ายพี่ไปเที่ยวกับผู้หญิง"
"บ้าหรือไง! บอกแล้วไงว่าพี่เรียนอยู่"
"ตะ แต่"
ไม่ปล่อยช่องว่างให้ได้ถามต่อ ดราฟลากแขนตัวเล็กนั่งโซฟา พร้อมกับวางศีรษะตัวเองหนุนขาจับมือมาวางไว้ที่กลางอกเพื่อให้อีกฝ่ายรู้สึกดี
"แต่หนูเห็นคนหน้าคล้ายพี่ยืนจูบกับผู้หญิงกลางห้าง ฮึกกก" น้ำตาเมลินไหลไม่อาจอดกลั้น ทำให้ดราฟตกใจเล็กน้อยรีบลุกขึ้นนั่ง เงื้อมมือปาดเช็ดน้ำตาพลางจูบกลางหน้าผากพูดเสียงแผ่ว "เพ้อเจ้อ พี่จะทำแบบนั้นได้ยังไง เราเป็นแฟนกันนะ คบกันมาตั้งหลายปี หืมมม"
เขาเริ่มขยับใกล้สวมกอดตัวเล็กเอาไว้ ก่อนที่บรรยากาศเสียใจจะคละคลุ้งไปด้วยความต้องการ
ริมฝีปากหนาพรมจูบซอกคอ มือเคลื่อนตัวมาบีบขยำสองเต้าจนตัวเล็กสะดุ้ง
"พะ พ
