ตอนที่ 24
หญิงสาวนั่งอยู่บนเตียงเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่าง ความคิดมากมายตีกันวุ่นวายอยู่ในหัวใจ เธอตัดสินใจที่จะให้โอกาสภาคินัยอีกครั้ง แต่ความหวาดระแวงยังคงเกาะกินใจเธอ ความกลัวที่ฝังรากลึกในใจ ทำให้เธอไม่กล้าที่จะเปิดใจให้เขาอย่างเต็มที่
ภาคินัยดึงร่างที่นั่งอยู่ให้ขยับตัวลงมานอนราบสนิท ก่อนจะโอบกอดเอาไว้แล้วพลางกระซิบถาม
“น้องอัญนอนไม่หลับเหรอ”
“ค่ะ” อัญชลิดาตอบ เธอไม่ปฏิเสธอ้อมกอดของเขา ทำให้ภาคินัยรู้สึกดี
“อัญกลัว!!!” ภาคินัยพลิกร่างเธอให้หันหน้าเข้ามาหาเขา ก่อนจะจูบที่หน้าผากกลมมนอย่างแผ่วเบา และลูบศีรษะเธอด้วยความรักใคร่ทะนุถนอม
“น้องอัญไม่ต้องกลัวนะ” เขาปลอบเธอจนหายจากความกลัว มือหนาลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียนของเธออย่างอ่อนโยน สัมผัสของเขาทำให้เธอรู้สึกเสียวซ่านไปทั่วร่าง เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรักและความปรารถนา
ภาคินัยและอัญชลิดานอนอยู่บนเตียงเดียวกัน พ
