ตอนที่ 35
เมื่อเก็บของเสร็จในช่วงเที่ยง ภาคินัยก็พาอัญชลิดาออกจากโรงพยาบาล เขาพาเธอขับรถไปยังร้านอาหารแห่งหนึ่งที่เขาโปรดปราน หวังจะปลอบขวัญเธอด้วยอาหารรสเลิศ
“วันนี้พี่จะพาน้องอัญไปทานอาหารร้านหนึ่ง รับรองว่าอัญต้องชอบ” ภาคินัยเอ่ยเสียงนุ่มนวล ดวงตาคมกล้าเป็นประกายอบอุ่น จ้องมองใบหน้าหวานที่ยังคงมีร่องรอยความอ่อนเพลีย
“ร้านอะไรเหรอเหรอคะ” อัญชลิดาเอ่ยถามเสียงแผ่วเบา เธอรู้สึกซาบซึ้งใจที่เขาใส่ใจความรู้สึกของเธอ
“บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์สิครับ!” เขาเอ่ยเสียงหยอกล้อ และหันมายิ้มให้เธออย่างอารมณ์ดี
“ร้านอะไรเอ่ย?” อัญชลิดาเอ่ยถามด้วยความตื่นเต้น ดวงตาคู่สวยเป็นเปล่าประกายความอยากรู้ ก่อนจะยิ้มหวานให้พ่อเลี้ยงหนุ่มอย่างออดอ้อน อัญชลิดารู้สึกดีใจที่มีเขาคอยใส่ใจความรู้สึกของเธอแบบนี้
รถยนต์คันหรูแล่นไปตามถนนที่ทอดยาว ทิวทัศน์สองข้างทางสวยงามจนอัญชลิดาอดไม่ได้ที่จะชื่นชม เธอรู้สึกผ่อนคลายและมี
